۲٫۱٫۴٫ مجازات های دین یهود برای همجنس گرایان
در شریعت یهود، احکام جایگاهی ویژه دارد. تورات که نخستیت و مهم ترین منبع شرعی و حقوقی یهود است، شامل دو بخش امر (میصووت عَسِه)[۳۴] و نهی (میصووت لوتَعَسِه)[۳۵] می‌باشد و جرایم و احکام بسیاری برای گنه کاران و متخلفینِ دستورات دینی تعیین کرده‌است. در تلمود که حاصل گردآوری شریعت شفاهی در سده های دوم تا پنجم میلادی است، جرایم و مجازات ها نظام مند شدند و احکام شرعی و حقوق جزایی و کیفری یهود شکل کامل خود را یافت. پس از دوران تلمود نیز دانشمندان بزرگی مانند ابن میمون، یوسف قارو و غیره با تدوین قانون نامه های مهمی مانند شولحان عاروخ این نظام را به کمال رساندند. با این همه، دانشمندان یهودی معتقدند هرچه در تلمود و مجموعه های دیگر تدوین شده است، همان است که در تورات است. گرچه در بسیاری موارد، این احکامِ استنباط شده به صراحت از تورات بر نمی آید و بر اساس قانون تلمود، هیچ عملی جرم و گناه و به خودی خود قابل مجازات نیست، مگر آنکه در کتاب مقدس (شریعت مکتوب) در عباراتی صریح بیان شده باشد.[۳۶]
همجنسگرایی نیز در دین یهودیت جزء رفتارها و گرایش هایی محسوب می شود که انجام دادن آن حرام و منجر به إعمال مجازات های سختی بر انجام دهندگان آن می شود، به طوری که در آموزه های دین یهود و در قوانین و احکام جزایی و کیفری دین یهود برای انجام دهندگان این گرایش جنسی دو نوع برخورد و دو نوع کیفر تعیین و بیان شده است:
۲٫۱٫۴٫۱٫ مجازات های بدنی سالب حیات
مجازات های بدنی سالب حیات، مجازات های هستند که تمامیت جسمی مجرم و گنه کاران را مورد تعرض و تهاجم، جهت سلب حیات (اعدام) مورد توجه قرار می‌دهند. که این سلب حیات (اعدام) در احکام شرعی و حقوق کیفری یهود، به صورت مختلف اجرا می شود. به طوری که تلمود چهار شیوه را برای اعدام محکومان به مرگ به رسمیت شناخته است که این شیوه ها به ترتیب شدت عبارت اند از: سنگسار، سوزاندن، گردن زدن، خفه کردن. همچنین در برخی شروح کتاب مقدس ترتیبی دیگر بیان شده و در آن ها سوزاندن مقدم بر سنگسار شده است، ولی قول اول را بیشتر مورد توجه قرار داده‌اند. که در بین آن ها سنگسار از همه شدیدتر و خفه کردن از همه خفیف تر می‌باشد.[۳۷] در برخی از مجازات ها به شیوه اجرای اعدام اشاره شده است. ولی در برخی دیگر گاهی فقط به ذکر مجازات اعدام بسنده شده است، بی آنکه شیوه ای خاص ذکر شود که در این حالت خفیف ترین شکل مجازات اعدام باید مورد حکم قرار گیرد.
در مورد مجازات همجنس گرایی و نحوه اجرای آن در کتاب مقدس و تلمود احکام زیادی بیان شده است. به طوری که در کتاب مقدس بعد از دستور مستقیم بر عدم جماع با جنس مذکر توسط مردان «و با ذکور مثل زن جماع مکن»[۳۸] در مورد مجازات همجنس گرایی بین دو مرد از عباراتی همچون « زمین ساکنان خود را قی کند.»[۳۹] و «و اگر مردی با مردی مثل با زن بخوابد هر دو فجور کرده‌اند. هر دو ایشان البته کشته شوند. خون ایشان بر خود ایشان است.»[۴۰] و «زیرا هر کسی که یکی از این فجور را بکند، همه کسانی که کرده باشند، از میان قوم خود منقطع خواهند شد.»[۴۱] مجازات های سنگینی برای آن ها صادر کرده، به طوری که مجازات هر دو طرف اعدام می‌باشد. چون مسئولیت و عاقبت این کار را متوجه فرد همجنس گرا کرده و مسئولیت خونش را به خود فرد سپرده است. و با توجه به اینکه منع آمیزش همجنس گرایانه مردان را به زنان نیز تسری داده است، همجنس بازی زنان را نیز ممنوع کرده‌است. ولی با این وجود مجازات همجنس گرایی مردان را به همجنس گرایی زنان تسری نمی یابد و مجازات مساحقه در بین زنان تازیانه می‌باشد. و ازدواج و رفت و آمد چنین زنان را محدود کرده‌است به طوری که حق ازدواج با افراد با ایمان به خصوص کاهنان را ندارند و حق رفت و آمد با زنان پاک دامن را نیز ندارند.[۴۲]
با توجه به گفته های قبلی که هرگاه سخنی از اعدام در مجازات یک گناه به میان آمد، اگر کتاب مقدس به نوع اعدام به صراحت اشاره کند، باید آن را انجام داد. در غیر این صورت به تلمود و شروح کتاب مقدس رجوع کرده و اگر اشاره به نوع اعدام نشد، باید خفیف ترین نوع اعدام که خفه کردن است را اجرا کرد. در مورد همجنس گرایی کتاب مقدس به نوع اعدام اشاره نکرده است ولی طبق گفته تلمود مجازات همجنس گرایی مردان سنگسار می‌باشد.[۴۳]
نحوه اجرای حکم سنگسار، در تورات بیان شده است. به طوری که همه قوم باید در اجرای چنین مجازاتی شرکت کنند و با پرتاب سنگ مجرم را بکشند: «تمامی جماعت او را البته سنگسار کنند.»[۴۴] تلمود نیز نحوه اجرای قانون سنگسار را که در تورات بیان شده است را، تفسیر و آن را اصلاح کرده‌است. عالمان تلمود چنین گفته اند که برای اعدام چنین مجرمی، به جای اینکه از ابتدا همه مردم را برای پرتاب سنگ جمع کنند، یک «جایگاه سنگسار» مشخص می شود تا مجرم را از بالای آن به زیر بیندازند تا بمیرد. این جایگاه نباید آنقدر بلند باشد که بدن مجرم با سقوط متلاشی و ضایع شود- چون در اندیشه عالمان یهود نباید بدن در حین اعدام نابود و ضایع گردد چون طبق یک روایت قدیمی، وقتی پسران هارون، به سبب تخطی از فرمان خدا به اتش الاهی سوختند، فقط جان آنان سوخت، اما جسمشان سالم و دست نخورده باقی ماند.[۴۵]– و همچنین جایگاه سنگسار نباید آنقدر کوتاه باشد که مرگ آنی و فوری حاصل نشود. [۴۶] ولی برخی از شارحان تلمود بر این باورند که باید فرد در محلی ثابت باشد و شاهدان و مردم بر او سنگ زنند تا او بمیرد. ولی ابن میمون در توجیه رویکرد نخست می‌گوید: « واقعاً فرقی در این نیست که سنگ بر کسی انداخته شود یا کسی بر سنگ انداخته شود.»[۴۷]
در مورد نحوه اجرای حکم تازیانه برای زنان همجنس گرا باید گفت که تورات در مورد کسانی که مستوجب تازیانه اند چنین گفته است که: « اگر شریر مستوجب تازیانه باشد، آنگاه داور او را بخواباند و حکم دهد تا او را موافق شرارتش به حضور خود به شماره بزنند. چهل تازیانه او را بزند و زیاد نکند، …»[۴۸] ولی با توجه به برخی از تفاسیر مبنی بر عدم زیاده خواهی در تازیانه زدن و تفسیر لفظ «تا چهل ضربه » از سوی شارحان، حداکثر مقدار تازیانه بر فرد همجنس گرا ۳۹ ضربه می‌باشد.[۴۹]
