1. 1. . محمد، یزدی، به نقل از عزیز فیضی، مرکز تحقیقات فقهی قوه قضائیه، اطلاع رسانی دیدگاه های فقهی۲، سری ج، ص ۲۰٫ ↑

1. 1. . حسن، جواهری (بی تا)، بحوث فی الفقه المعاصر، مجله فقه اهل بیت ^(ع)، ش ۳۵، ص ۴۷٫ ↑

1. 1. . علی، آزاد قزوینی(بی تا)، المسائل المستحدثه، ص۶۰٫ ↑

1. 1. . Non- Domination ↑

1. 1. . Levine, Robert J (1988), Ethics and Regulation of Clinical Research, 2^nd edition, New Haven, CT: Yale University Press. ۱۲۱-۱۲۲. ↑

1. 1. . Manson, Neil C, & Onora O’Neill, (2007), Rethinking Informed Consent in Bioethics. Cambridge: Cambridge University Press. ↑

1. 1. . John, Kleinig (2010), the nature of consent, In The Ethics of Consent, edited by F G Miller & A Wertheimer, New York: Oxford University Press. ↑

1. 1. . Personal Integrity ↑

1. 1. . Margaret Jane, Radin (1983), Property and Personhood, Stanford Law Review, ۳۴ (۹۵۷):۹۷۱–۹۹۰٫ ↑

1. 1. . Gerald, Dworkin, Op, Cit, P: 113. ↑

1. 1. . Ronald, Dworkin, Op, Cit, P: 39. ↑

1. 1. . Judith Jarvis, Thomson (1990), the Realm of Rights, Cambridge, MA: Harvard University Press. pp: 207-208. ↑

1. 1. . Dan W, Brock (1999), Life and Death: Philosophical Essays in Biomedical Ethics. Cambridge: Cambridge University Press, A critique of three objections to physician-assisted suicide. Ethics ۱۰۹ (۳):۵۱۹–۴۷٫ P: 529. ↑

1. 1. . Philip J, Candilis & Charles W Lidz (2010), Advances in informed consent researches In the Ethics of Consent: Theory and Practice, edited by F. G. Miller and A. Wertheimer. New York: Oxford University Press. ↑

1. 1. . قیس بن محمد، آل شیخ مبارک (۱۳۸۹). حقوق و مسئولیت پزشکی در آیین اسلام، ترجمه: محمود عباسی، چاپ دوم، تهران: انتشارات حقوقی، ص ۱۶۰٫ ↑

1. 1. . احمد، القرافی (بی تا). الفروق. ج ۱٫ بیروت: دارالمعرفه. ص ۱۹۵٫ ↑

1. 1. . همان منبع، ص ۱۹۶٫ ↑

1. 1. . سید میر عبدالفتاح، حسینی مراغه ای (۱۴۲۹). العناوین. المجلد الاول. الطبعه الثالثه. قم المشرفه. مؤسسه النشر الاسلامی. ص ۲۳۹٫ ↑

   

1. 1. . ابوالحسن، محمدی (۱۳۸۰)، اصول فقه (مبانی استنباط حقوق اسلامی). چاپ سیزدهم. تهران: انتشارات دانشگاه تهران، ۱۳۸۰، ص۲۲۶ و ابوالحسن، محمدی، قواعد فقه، چاپ پنجم. تهران: نشر دادگستر، ص ۵۷٫ ↑

1. 1. . ابوالحسن، محمدی، همان منبع، صص ۵۸ و۵۹٫ ↑

1. 1. . سید میر عبدالفتاح، حسینی مراغه ای، منبع پیشین، ص ۲۳۹٫ ↑

1. 1. . ناصر ، کاتوزیان(۱۳۸۷)، مسئولیت مدنی، جلد اول (قواعد عمومی)، چاپ هفتم، تهران: انتشارات دانشگاه تهران، ص۱۴۵٫ ↑

1. 1. . سید مصطفی، محقق داماد، منبع پیشین، ص ۱۳۸٫ ↑

1. 1. . ابوالحسن، محمدی، قواعد فقه، منبع پیشین، ص۳۰٫ ↑

1. 1. . سید محمد، موسوی بجنوردی (۱۳۸۷). قواعد فقهیّه، چاپ دوم، تهران: انتشارات مجد، ص۱۷ و سید مصطفی محقق داماد، منبع پیشین، ص ۱۳۸٫ ↑

1. 1. . سید روح الله، الموسوی الخمینی (۱۳۷۴)، تحریر الوسیله، ج۲، قم: مؤسسه النشر الاسلامی، ص ۵۶۰٫ ↑

1. 1. . ابو القاسم نجم الدّین جعفر بن الحسن، محقق حلی (۱۴۰۹). شرائع الاسلام فی مسائل الحلال و الحرام، ج ۳، چاپ دوم، تهران: انتشارت استقلال، ص۲۱۴٫ ↑

1. 1. . سید ابوالقاسم، خوئی (۱۴۲۳). مصباح الفقاهه، ج ۲، قم المقدّسه، الناشر: مؤسسه إحیاء آثار الامام خوئی، ص۹٫ ↑

1. 1. . سید مصطفی، محقق داماد، منبع پیشین. ص ۱۴۱٫ ↑

1. 1. . قیس بن محمد، آل شیخ مبارک(۱۳۸۹). حقوق و مسئولیت پزشکی در اسلام. (ترجمه محمود عباسی). چاپ دوم. تهران: انتشارات حقوقی، ص۱۸۰٫ ↑

1. 1. . سید محمد کاظم، الطباطبائی یزدی (۱۴۱۰). العروه الوثقی. ج ۴٫ الطبعه الاولی. بیروت: مکتب الدار الاسلامیه. ص۶۷٫ ↑

1. 1. . سید مصطفی، محقق داماد، منبع پیشین. ص۱۴۰٫ ↑

1. 1. ۱٫ Vohra HA, Ledsham J, Vohra H, et al. Issues concerning consent in patients undergoing cardiac surgery-the need for patient-directed improvements: a UK perspective, Cardiovasc Surg; 11:64–۹٫ ↑

1. 1. . لینن و همکاران، منبع پیشین، ص ۴۸٫ ↑

1. 1. . اورورا، پلومر، منبع پیشین، صص ۹۵ و ۱۹۷٫ ↑

1. 1. 1. . برای اطلاع بیشتر ر.ک لینن و همکاران، منبع پیشین، صص ۴۷- ۶۵٫ ↑

   

1. 1. . برای اطلاع بیشتر ر.ک همان منبع. ↑

1. 1. . حکم شورای ایالات، مورخ ۲ ژانویه ی ۱۹۸۲، لینن و همکاران، همان منبع، ص ۵۳٫ ↑

1. 1. . همان منبع، ص ۵۴٫ ↑

1. 1. . پایگاه اینترنتی دفتر امور حقوقی وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی(۱۳۸۲). بازیابی در ۷/۷/۱۳۸۹٫ ↑

1. 1. . سیاوش شجاع پوریان، به نقل از دکتر ناصر کاتوزیان، مسؤولیّت قراردادی پزشک در برابر بیمار، تهران، انتشارات فردوسی، چاپ اول، ۱۳۸۹، ص ۵۷٫ ↑

1. 1. ۱٫ Emergency Situation ↑

1. 1. ۲٫ مرتضی، محسنی، به نقل از محمود عباسی(۱۳۸۹)، مسئولیت پزشکی، چاپ دوم، تهران: انتشارات حقوقی، ص ۲۹۶٫ ↑

1. 1. . محمود، عباسی(۱۳۸۹)، مجموعه قوانین و مقررات پزشکی دارویی، چاپ دوم، تهران: انتشارات حقوقی، ص۱۹۹٫ ↑

1. 1. . باقر، لاریجانی(۱۳۸۳)، پزشک و ملاحظات اخلاقی، جلد دوم، چاپ دوم، تهران: نشر برای فردا، ص ۱۷٫ ↑

1. 1. . لینن و همکاران، منبع پیشین، ص۶۷٫ ↑

1. 1. . همان منبع، صص ۶۸ و۷۰٫ ↑

1. 1. . سیاوش، شجاع پوریان، منبع پیشین، ص۲۵۱٫ ↑

1. 1. . بلیندا، بینت، منبع پیشین، ص۵۴٫ ↑

1. 1. . سیاوش، شجاع پوریان، منبع پیشین، ص۲۵۲٫ ↑

1. 1. . پیتر، سینگر (بی تا)، پزشک و ملاحظات اخلاقی، ترجمه علی جعفریان، علی کاظمیان، سید موسی صدر حسینی(۱۳۸۳)، جلد دوم، چاپ دوم، تهران: نشر برای فردا، ص۱۷٫ ↑

1. 1. . بلیندا، بینت، منبع پیشین، ص ۸۴٫ ↑

1. 1. . Malette ↑

1. 1. .Shulman ↑

1. 1. . رابینز، جی، به نقل از بلیندا بینت، منبع پیشین، ص۵۵٫ ↑

1. 1. . لینن و همکاران، منبع پیشین، ص ۵۳٫ ↑

1. 1. . باقر، لاریجانی، منبع پیشین، ج۲، صص ۱۷و ۱۸٫ ↑

1. 1. . سیاوش، شجاع پوریان، منبع پیشین، ص۲۵۱٫ ↑

1. 1. . سیاوش، شجاع پوریان، منبع پیشین، ص ۲۵۱٫ ↑

1. 1. . لینن و همکاران، منبع پیشین، ص ۵۹٫ ↑

1. 1. . سیاوش، شجاع پوریان، همان منبع، ص ۲۴۷٫ ↑

1. 1. . لینن و همکاران، منبع پیشین، ص ۵۹٫ ↑

1. 1. . فرامرز، گودرزی(۱۳۷۷). پزشکی قانونی، جلد اول، چاپ اول، انتشارات انیشتین، ص ۵۷٫ ↑

1. 1. . باقر، لاریجانی، منبع پیشین، ج۲، ص ۴۲٫ ↑