ثابت

۱۰۰

-

۱۰۰

-

امکانات بهداشتی بهبود یافته
(درصد از جمعیت با دسترسی)

Source: www.wordbank.org
جدول فوق به بررسی شاخص­ های بهداشتی در کشور کویت می ­پردازد. امید به زندگی، میانگین عمر مورد انتظار برای افراد یک کشور محسوب می­ شود. از این متغیر به عنوان نمایانگر وضعیت عمومی بهداشت و سلامت در مناطق مختلف استفاده می­ شود. شاخص مذکور از عوامل غیربهداشتی ( مانند جنگ و حوادث طبیعی ) نیز تاثیر می­پذیرد، بنابراین در استفاده از آن باید دقت کافی داشت. (صباغ کرمانی و باسخا، ۱۳۸۸: ۱۱۵). همانطور که مشاهده می­ شود امید به زندگی در کشور کویت ۷۴ سال می­باشد که نشان دهنده وضعیت خوب این کشور نسبت به این متغیر می­باشد.

( اینجا فقط تکه ای از متن فایل پایان نامه درج شده است. برای خرید متن کامل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. )

مرگ و میر کودکان، اشاره به مرگ کودکان در پنج سال اول زندگی دارد. این موضوع یکی از بزرگترین مشکلات مربوط به سلامت در جهان محسوب می­ شود. اگرچه مرگ و میر کودکان به عوامل بسیاری وابسته است، اما بیماری­های مسری، سوء تغذیه، بیماری­های مادرزادی و آب ناسالم، از مهم ترین عواملی هستند که این متغیر را تحت تاثیر قرار می­ دهند. (پیشین، ص ۱۱۵). بر طبق امار بانک جهانی، میانگین نرخ مرگ و میر کودکان زیر ۵ سال در سال ۲۰۱۲، در منطقه خاورمیانه، ۲۶ بوده است، در حالی که مطابق آمار جدول فوق، این متغیر در کشور کویت ۱۱ می­باشد که این امر نشان­دهنده وضعیت خوب سلامتی در این کشور می­باشد. ضمن اینکه مخارج بهداشت عمومی و هزینه­ های بهداشت و درمان در این کشور درصد بالایی را بخود اختصاص داده است و صد درصد جمعیت به امکانات بهداشتی بهبود یافته دسترسی دارند. بنابراین می­توان گفت کشور کویت از جایگاه نسبتا بالای بهداشت و سلامت برخوردار می­باشد.
رسانه و مطبوعات
حدود ۳۰۰ نوع نشریه اعم از روزنامه، هفته‌نامه، ماهنامه و فصل‌نامه در کویت منتشر می­‌شود. مهم‌ترین روزنامه‌های کویت عبارتند از: القبس (با تیراژ ۶۰ هزار نسخه)، السیاسه (۳۶ هزار نسخه)، الرای (الرای العام سابق ۷۵ هزار نسخه)، الانباء (۳۰ هزار نسخه) و الوطن (۶۵ هزار نسخه به زبان عربی) کویت تایمز (۷ هزار نسخه) و عرب تایمز (۶ هزار نسخه به زبان انگلیسی). (روزنامه همشهری،۱۳۸۹: ۴)
۱۴ روزنامه عربی و ۳ روزنامه انگلیسی در کویت منتشر می­شوند که همگی متعلق به بخش خصوصی­اند و تا حد زیادی در گزارش­هایشان مستقل و متنوع­اند. دولت دارای ۹ ایستگاه رادیویی محلی و ۱۵ ایستگاه تلویزیونی می­باشد. با این حال هم­اکنون ۱۶ ایستگاه تلویزیونی متعلق به بخش خصوصی است و آنتن­های ماهواره­ای رایج­اند. بازار تبلیغات اگرچه محدود اما رو به رشد می­باشد. سطوح دستمزد روزنامه­نگاران چه دولتی و چه خصوصی به حدی بالا نیست که مانع رشوه­خواری شود. حقوق نسبتا پایین اتباع کویت باعث انصراف آن­ها از روزنامه­نگاری می­ شود. بنابراین می­توان دریافت که بسیاری از کارکنان رسانه­های محلی را غیر شهروندان تشکیل می-دهند. (freedomhouse.org)
پس از سال­ها کشمکش و درگیری در حوزه ­های مطبوعاتی کشور کویت، بالاخره مجلس شورای ملی کویت در تاریخ ۶ مارس ۲۰۰۶، قانون جدید مطبوعات و انتشارات کشور را مورد تصویب قرار داد. این قانون اصلاحات زیادی را دربرداشته که از جمله آن، توقف و دستگیری روزنامه­نگاران، مگر با حکم دادگاه و امکان صدور مجوز برای روزنامه­های یومیه است که بیش از ۳۰ سال متوقف شده بود. قانون جدید مطبوعات وانتشارات کویت دارای ۲۳ ماده قانونی در چهار بخش است.
گرچه می­توان گفت که مطبوعات کویت، پس از آزاد شدن از رژیم عراق اهمیت بیشتری به مسائل داخلی و محلی داده و نسبت به مسائل منطقه و سایر کشورهای عربی اهمیت کمتری قائل گردیده­اند، ولی علی رغم این وضعیت روزنامه­های این کشور را می­توان بسیار پیشرفته­تر از سایر روزنامه­های کشور­های عربی در زمینه آزادی بیان و درج مسائل مهم و جنجال برانگیز دانست. (المشیخی، ۱۳۸۹)
ماهواره­ها و اینترنت با ویژگی­هایی از قبیل انتقال حجم بالای اطلاعات سیاسی-اجتماعی، تنوع موضوعی و انتقال و مخابره سریع اطلاعات و گزارش ها و رویدادها، می­توانند منبع مهم اطلاعات رسانه­ای در عصر حاضر باشند. هزینه­ های کاهشی خرید آنتن­های ماهواره­ای و اتصال به اینترنت، باعث خواهد شد که در آینده کاربران اینترنت و دریافت کنندگان اخبار و برنامه ­های سیاسی و اجتماعی ماهواره­ها به سرعت افزایش یابند. از این جهت است که می­توان گفت؛ این فناوری­ها در آینده بتوانند در افزایش اطلاعات سیاسی تاثیر بسزایی داشته باشند. (سردارنیا، ۱۳۸۶: ۱۱۳)
اینترنت از پتانسیل­های مساعدی برای برقراری ارتباط بین فعالان سیاسی، گروه ­های مخالف حکومت و اشاعه دیدگاه­ های آن ها و افشای اسناد محرمانه، فسادهای حکومتی، جمع­آوری شکایت­های اینترنتی و سازماندهی اعتراض­ها علیه حکومت­ها و گسترش اطلاعات سیاسی در سطح جهانی برخوردار است. (Janson, 2001, pp.99-100)
استفاده کاربران از اینترنت نتایج سیاسی مختلفی را به دنبال دارد: ۱٫ افزایش دانش و آگاهی سیاسی ۲٫ یادگیری و درونی­سازی نگرش­های دموکراتیک و مدنی ۳٫ افزایش علاقمندی سیاسی ۴٫ امید به اثربخشی مشارکت، و در نهایت ۵٫ مشارکت سیاسی و مدنی مرسوم و متداول (غیر بر خط) و مشارکت بر خط در محیط سایبرنتیکی اینترنت. (سردارنیا، ۱۳۹۰: ۲۴۲)
جدول ۳-۱۱، آمار مربوط به اینترنت در کشور کویت (۲۰۱۲-۲۰۰۹)

متغیر

۲۰۰۹

۲۰۱۰

۲۰۱۱

۲۰۱۲

روند

کاربران اینترنت (درهر۱۰۰نفر)

۸/۵۰

۴/۶۱

۲/۷۴

۲/۷۹

صعودی

سرویس دهنده اینترنت امن

۲۳۸

۳۸۰

۵۰۵

۵۸۲

صعودی

مشترکین اینترنت با پهنای باند ثابت