جدول ۴-۴ خلاصه تحلیل واریانس یک طرفه برای مقایسه کیفیت زندگی بین دو گروه بیمار و مراقب
حیطه ها
منابع تغییر
مجموع مجذورات
درجه آزادی
میانگین مجذورات
F
سطح معناداری
کیفیت زندگی
بین گروهی
۷۵/۱۳۲۱۲
۷۴/۳۶۴۴۰
۴۹/۴۹۶۵۳
۱
۱۸۸
۱۸۹
۷۵/۱۳۲۱۲
۸۳/۱۹۳
۱۶/۶۸
۰/۰۰۱
درون گروهی
کل
سلامت جسمانی
بین گروهی
۸۳/۴۲۷۱
۹۱/۵۰۵۲
۷۴/۹۳۲۴
۱
۱۸۸
۱۸۹
۸۳/۴۲۷۱
۸۷/۲۶
۹۴/۱۵۸
۰/۰۰۱
درون گروهی
کل
سلامت روانشناختی
بین گروهی
۳۵/۷۰۶
۶۴/۳۵۵۶
۹۹/۴۲۶۲
۱
۱۸۸
۱۸۹
۳۵/۷۰۶
۹۱/۱۸
۳۴/۳۷
/۰۰۱۰
درون گروهی
کل
سلامت اجتماعی
بین گروهی
۱۳/۱۲۸
۸۴/۱۱۲۸
۹۶/۱۲۵۶
۱
۱۸۸
۱۸۹
۱۳/۱۲۸
۰۰/۶
۳۴/۲۱
۰۰۱/۰
درون گروهی
کل
سلامت محیطی
بین گروهی
۶۷/۱۳۶
۶۴/۵۴۵۷
۳۲/۵۵۹۴
۱
۱۸۸
۱۸۹
۶۷/۱۳۶
۰۳/۲۹
۷۱/۴
۰۳/۰
درون گروهی
کل
چنانچه در جدول ۴-۴ مشاهده می شود، مقدار F در کیفیت زندگی ۱۶/۸۶ حیطه سلامت جسمانی ۹۴/۱۵۸ در حیطه سلامت روانشناختی ۳۴/۳۷ و در حیطه سلامت اجتماعی ۳۴/۲۱ و در حیطه سلامت محیطی ۷۱/۴ میباشد که با توجه به میزان سطح معناداری بین کیفیت زندگی این دو گروه تفاوت معنا دار وجود دارد . بنابرین فرضیه شماره یک پژوهش مبنی بر وجود تفاوت کیفیت زندگی دو گروه، تأیید می شود.
فرضیه شماره دو بین کیفیت زندگی بیماران دچار ضایعه نخاعی ومراقبان آن ها با خودکار آمدی رابطه وجود دارد.
فرضیه شماره سه بین کیفیت زندگی بیماران دچار ضایعه نخاعی ومراقبان آن ها با صفات شخصیت رابطه وجود دارد.
فرضیه شماره چهار: بین کیفیت زندگی بیماران دچار ضایعه نخاعی ومراقبان آن ها با راهبردهای مقابله ای رابطه وجود دارد.
برای بررسی رابطه کیفیت زندگی بیماران دچار ضایعه نخاعی ومراقبان آن ها با خودکارآمدی و صفات شخصیت و راهبردهای مقابله ای از همبستگی پیرسون استفاده شد؛ نتایج رابطه کیفیت زندگی بیماران دچار ضایعه نخاعی و مراقبان آن ها با خودکارآمدی و صفات شخصیت و راهبردهای مقابله ای در جدول ۵-۴ ارائه شده است.
جدول ۵-۴ نتایج رابطه کیفیت زندگی با ابعاد شخصیت،خود کار آمدی و راهبردهای مقابله ای در بیماران دچار ضایعه نخاعی و مراقبان آن ها
سلامت جسمانی
سلامت روانی
سلامت اجتماعی
سلامت محیطی
کیفیت زندگی
گروه
متغیرها
**۴۴/۰-
**۲۵/۰-
**۳۹/۰-
**۴۲/۰-
**۴۸/۰-
بیمار
روان رنجورخویی
*۲۴/۰-
۰۳/۰
**۴۴/۰-
**۳۲/۰-
۱۱/۰-
مراقب
**۴۱/۰
**۲۵/۰
**۴۵/۰
**۴۸/۰
**۵۲/۰
بیمار
برون گرایی
۱۴/۰
۱۵/۰
**۲۸/۰
۲۱/۰-
۰۴/۰
مراقب
**۵۲/۰
**۴۷/۰
**۳۹/۰
**۳۸/۰
**۵۳/۰
بیمار
انعطاف پذیری
۰۸/۰-
۱۹/۰
۱۸/۰
۰۵/۰-
۰۶/۰
مراقب
**۳۳/۰
۱۱/۰
۰۳/۰
۰۸/۰-
۱۲/۰
بیمار
دلپذیر بودن
**۳۴/۰
۱۵/۰
۲۱/۰
**۳۹/۰
**۳۶/۰
مراقب
**۵۳/۰
**۳۹/۰
**۴۰/۰
**۲۵/۰
**۴۷/۰
بیمار
با وجدان بودن
**۴۳/۰
۰۹/۰
۱۷/۰
**۲۹/۰
*۲۱/۰
مراقب
**۳۱/۰
**۲۲/۰
۱۴/۰
۱۲/۰
*۲۵/۰
بیمار
خودکار
آمدی
۰۹/۰
**۳۶/۰
**۴۰/۰
۱۸/۰
*۲۴/۰
مراقب
۰۴/۰-
**۵۲/۰-
۰۷/۰-
۰۵/۰
**۳۵/۰
بیمار
هیجان محور
۱۱/۰
۰۱/۰
۱۸/۰
۱۳/۰-
۰۴/۰
مراقب
**۳۸/۰
**۵۷/۰
۱۴/۰
**۵۴/۰
۰۹/۰
بیمار
مسئله محور
۲۱/۰-
۰۷/۰
*۲۵/۰
۰۶/۰-
۰۲/۰
مراقب
* همبستگی در سطح ۰۵/۰ ** همبستگی در سطح ۰۱/۰
چنانچه جدول ۵-۴ نشان میدهد بین خود کار آمدی با کیفیت زندگی بیماران و مراقبان در سطح ۰۵/۰و باحیطه های سلامت اجتماعی و سلامت محیطی بیماران و بین خود کار آمدی با سلامت روانشناختی و سلامت اجتماعی مراقبان درسطح ۰۱/۰ رابطه مثبت وجود دارد. بنابرین فرضیه شماره دو پژوهش مبنی بر وجود رابطه بین کیفیت زندگی و خودکارآمدی در بیماران دچار ضایعه نخاعی ومراقبان آن ها تأیید می شود.
همچنین مشاهده می شود در بیماران بین روان رنجورخویی باکیفیت زندگی و حیطه های سلامت جسمانی و سلامت روانی و سلامت اجتماعی و سلامت محیطی در سطح ۰۱/۰ رابطه منفی وجود دارد. بین برون گرایی با کیفیت زندگی و حیطه های سلامت جسمانی و سلامت روانی و سلامت اجتماعی و سلامت محیطی در سطح ۰۱/۰ رابطه مثبت وجود دارد. بین انعطاف پذیری باکیفیت زندگی و حیطه های سلامت جسمانی و سلامت روانی و سلامت اجتماعی و سلامت محیطی درسطح ۰۱/۰ رابطه مثبت وجود دارد. بین دلپذیربودن با سلامت جسمانی در سطح ۰۱/۰ رابطه مثبت وجود دارد.بین با وجدان بودن با کیفیت زندگی و حیطه های سلامت جسمانی و سلامت روانی و سلامت اجتماعی و سلامت محیطی در سطح ۰۱/۰ رابطه مثبت وجود دارد.و در مراقبان بین روان رنجورخویی با سلامت جسمانی و سلامت روانی در سطح ۰۱/۰ وبا سلامت محیطی در سطح ۰۵/۰ رابطه منفی وجود دارد. بین برون گرایی با سلامت روانی در سطح ۰۱/۰ رابطه مثبت وجود دارد. بین دلپذیربودن باکیفیت زندگی و سلامت جسمانی و سلامت محیطی در سطح ۰۱/۰ رابطه مثبت وجود دارد.بین با وجدان بودن باکیفیت زندگی در سطح ۰۵/۰ و سلامت جسمانی و سلامت محیطی در سطح ۰۱/۰ رابطه مثبت وجود دارد.
بنابرین فرضیه شماره سه پژوهش مبنی بر وجود رابطه بین کیفیت زندگی و صفات شخصیت در بیماران دچار ضایعه نخاعی ومراقبان آن ها تأیید می شود.
همچنین مشاهده می شود در بیماران بین راهبردهای مقابله ای هیجان محور با کیفیت زندگی وسلامت اجتماعی در سطح ۰۱/۰ رابطه منفی وجود دارد و بین راهبردهای مقابله ای مسئله محوربا با سلامت جسمانی و سلامت اجتماعی و سلامت محیطی در سطح ۰۱/۰ رابطه مثبت وجود دارد.و در مراقبان بین راهبردهای مقابله ای مسئله محوربا سلامت روانی در سطح ۰۵/۰ رابطه مثبت وجود دارد.
بنابرین فرضیه شماره چهار پژوهش مبنی بر وجود رابطه بین کیفیت زندگی و راهبردهای مقابله ای در بیماران دچار ضایعه نخاعی ومراقبان آن ها تأیید می شود.