بازاریابی ایده:اگر بپذیریم که محصول در بازاریـابـی یعنی هر چیزی که به نوعی خواسته یا نیــازی را برآورده سازد«ایده» محصولی است که پاسخگوی نیازها و نیازمندان گوناگونی است. بازاریابی ایده یعنی ارائه و عرضه، اندیشه، نظر یا ایده برای ایجاد تفاهم، تغییر رفتارها و بـاورهای مردم و سازمان‌ها. یکی از مشکلات جامعه ما این است که «ایده» داریم، اما «عقیده» به آن نداریم. امروز بیش از هر زمان ما نه تنها به ایده بلکه به بازاریــابـتی درست ایــده ها نیـاز داریم. ایده خوب هست، اما کافی نیست (پرچ،۱۳۹۲)

۲-۶-انواع بازاریابی

بازاریـابـی نیز دارای انـواع مختلفی است که افراد و سازمانـها و شرکتـها بنابر اهـداف خود می‌توانند از آن ها استفاده کنند در زیر مهمترین و پرکاربرد ترین انواع بازاریابی به شرح زیر است:

۲-۶-۱-بازاریابی ویروسی

پراکندن پیـام میان مردم به هر تعـداد که ممکن است، بدون این‌ که پولـی برای تبلیغـات صرف شود بازاریـابـی ویروسـی نامیده می شود.. در واقع این نوع بازاریابـی، مانند ویروس خود را تکثیر می‌کند و مشتری منتشرکننده آن است. متداول‌ترین روش برای انجام این نوع بازاریابی شبکه جهانی اینترنت است که با افزایش تعداد کاربران اینترنت، اهمیت آن روز به روز افـزایش بیشتری می‌یابد. خریـداران کالا و خدمات به صورت online دایماً در حال توسعه شبکه خود هستند و بیشتر از گذشته به سایر خریداران برای یادگیری و یا توصیه محصولات و خدمات جدید متکی هستند.( خسروی،۱۳۹۰) به عبارت دیگر بازاریابی ویروسی هر استراتژی است که افراد را به انتقال پیام بازاریابی به دیگران تشویق می‌کند و ایجـادکننده امکاـن رشد ترویجی در نمـایش و نفوذ پیـام است(کاتلر،۱۹۹۰). شرکتهایی که از طریـق پیـامهـایی دربرنامـه‌های پست الکترونیک برای خود تبلـیغ می‌کنند از بـازاریـابی ویروسـی راهبــردی استفاده می‌کنند. بر اساس این روش هر نـامــه‌ای که توسط خدمات پست الکترونیک این شرکت‌ها صادر می شود، حاوی پیام تبلیغاتی مختصر و مفیدی است، یعنی به تعداد نامه‌هایی که مردم با استفــاده از خدمـات این شرکت‌ها بین هم مبـادله می‌کنند، این پیامها هم توزیع می‌شود. از آنجا که این پیامها بدون فعالیت و دخالت مستقیم این شرکت‌ها توزیع می‌شود و در تمام مکـاتبـات بین افـرادی که نشانی الکترونیک خود را از این شرکت‌ها اخذ کرده‌اند، منتشر می‌شود ‌به این شیوه بازاریـابـی، ویروسی راهبردی می‌گویند (خسروی،۱۳۹۰).

دو بینش در بازاریابی ویروسی دارد که عبارت است از:

1. 1. دنیایی که در آن بازاریابان می‌توانند با هزینه های تقریباً معادل صفر مشتری ایجاد کنند.

1. پیشنهاد می‌کند که ارتباطات از حالت “بازاریاب – مصرف‌کننده” به طرف “مصرف‌کننده- مصرف‌کننده” جابه‌جا شود. در واقع، بیشترین قدرت در فروش محصولات و ایده ها از طریق بازاریاب به مشتری صورت نمی‌گیرد، بلکه از طریق مشتری به مشتری انجام می‌شود.

۲-۶-۱-۱ دلایل محبوبیت بازاریابی ویروسی

شبکه های اجتماعی کاملاً به سمت وب حرکت کرده‌اند. اکنون بخش بزرگی از دوستان و اعضای خانواده هر شخص روی خط است یا به زودی به آن متصل می‌شود. تماس شخصی بر روی وب تقریباً به صورت رایگان است. هر شخص می‌تواند در عرض کمتر از یک روز با صد نفر ارتباط برقرار کند و هر کدام از این صد نفر نیز به نوبه خود می‌توانند با بیش از صد نفر دیگر ارتباط برقرار سازند. در واقع هرم ارتباطی می‌تواند در مدت یک روز ساخته شود، تاثیر شبکه نقش مهمی را ایفا می‌کند. همان طور که افراد بیشتری ثبت‌نام می‌کنند، آن ها می‌توانند با گروه بزرگتری ارتباط برقرار کنند و به زودی تعداد کل به صورت تصاعدی افزایش می‌یابد.(کاتلر،۲۰۱۲)

۲-۶-۱-۲-انواع بازاریابی ویروسی

• • ویروسی ارزشی: در این حالت افراد تجربیات با کیفیت خود را با دیگران سهیم می‌شوند. فرد “الف” محصولی را امتحان می‌کند و آن را خوب می‌یابد، پس او به فرد “ب” می‌گوید که او نیز این محصول را امتحان کند. در این حالت محصولات باید به اندازه کافی خوب باشند تا منجر به ترغیب افراد شوند. در واقع استفاده از این جمله که “این موضوع را برای دوستان خود به‌ صورت رایگان ارسال کنید” یک محصول را ویروسی نمی‌کند، بلکه آن ها فقط به استفاده‌ کنندگان اجازه می‌دهند تا درباره محصولات خوب با دیگران صحبت کنند. (کاتلر،۱۳۷۹)

• • ویروسی حیـله‌ای: افـراد به دلایـل زیـادی‌، از طریـق تشویـق دیگـتران سعی در فــروش محصـول می‌کنند. فرد “الف” سعـی می‌کند تا فرد “ب” را متقاعد کند که محصول را امتحان کند، زیرا ممکـن است در صـورت استفــاده فــرد “ب” از آن محصول، فرد “الف” پاداشی دریافت کند. در این حالت استفاده‌کننده بایستی احساس کند که پاداش ارزشمند است و ایـن که محصـولات به اندازه کـافـی خوب باشند که برای نارضایتی احتمالی دیگران بتوان ریسک کرد. به عبارت ســاده، زمـانـی که محصولات به اندازه کافی با کیفیت نیستند، افزودن پاداش ممکن است منجر به واکنش شدید استفاده‌کننده در برابر فروش شود. (کاتلر،۱۳۷۹)

• • ویروسی حیاتی: افراد می‌خواهنــد تـا در تجربیــات خود با کســانی شریـک شوند که به محصولات معیــن و ویـژه‌ای نیاز دارند. فرد “الف” می‌خواهد در تجربه یک محصول با فرد “ب” شریک شود و فرد “ب” نیاز به محصول دیگر دارد در این حالت استفاده‌کننده بایستی احساس کند که آن تجربه و محصول ارزشمند است تا علاوه بر ایجاد تغییر در خود شخص، دلیلی برای ارسال آن به دیگران نیزداشته باشد. (کاتلر،۱۳۷۹)

• • ویروسی مارپیچی: افراد می‌خواهند تا در تجربیات شاد، و یا جالب با دیگران شریک شوند. فرد “الف” می‌خواهد تجربــه خود را با فرد “ب” در میان بگذارد، به خاطر ایـن که او فکـر می‌کند که فرد “ب” نیز آن موضوع را مثل خودش شاد، و یا جالب می‌داند. ذکـر این موضوع لازم است که محصولات و کالاهای اجباری مناسب این طبقه نیستند. (کاتلر،۱۳۷۹)