1. 1. . همان منبع، صفحه ۳۰٫ ↑

1. 1. . کریمی فرد، علیار، حق مالکیت فکری، مجله علوم تربیتی، ۱۳۸۵ مرداد ماه، شماره ۵۳، صفحه ۷٫ ↑

1. 1. . نصیری، مصطفی، حقوق مالکیت فکری، مجله دادرسی، مهر و آبان ۱۳۸۷، شماره ۷۰، صفحه ۲۴٫ ↑

1. 1. . کریمی فرد، علیار، حق مالکیت فکری، مجله علوم تربیتی، ۱۳۸۵ مرداد ماه، شماره ۵۳، صفحه ۹٫ ↑

1. 1. . نصیری، مصطفی، حقوق مالکیت فکری، مجله دادرسی، مهر و آبان ۱۳۸۷، شماره ۷۰، صفحه ۲۵٫ ↑

1. 1. . Paris Convention for the Protection of Industrial Property 1883. ↑

1. 1. . Berne Convention on the Protection of Literary and Artistic works 1886. ↑

1. 1. . لونفلد، آندریاس اف، حقوق بین الملل اقتصادی، ترجمه محمد حبیبی مجنده، انتشارات جنگل، ۱۳۹۰، صفحه ۳۴۹٫ ↑

   

1. 1. . BIRPI ↑

1. 1. . World Intellectual property organization ↑

1. 1. http://www.wipo.int ↑

1. 1. . زرکلام، ستار، حقوق مالکیت ادبی و هنری، انتشارات سمت، ۱۳۸۸، صفحه ۴۰۰٫ ↑

1. 1. . شیخی، مریم، ضمانت اجراهای حقوق، مالکیت ادبی و هنری در حقوق ایران و موافقت نامه های بین‌المللی، مجله حقوقی دادگستری، شماره های ۵۰ و ۵۱، ۱۳۸۴، صفحه ۱۸۱٫ ↑

1. 1. . حاجی ده آبادی، محمد علی، عالمی طاعه، محمد مهدی، جرایم علیه مالکیت فکری درقوانین ایران ومقررات بین‌المللی، مجله فقه و حقوق، بهار ۱۳۸۸، شماره ۲۰، صفحه ۶۰٫ ↑

1. 1. . Intellectual century ↑

1. 1. . حاجی ده آبادی، محمد علی، عالمی طاعه، محمد مهدی، جرایم علیه مالکیت فکری درقوانین ایران ومقررات بین‌المللی، مجله فقه و حقوق، بهار ۱۳۸۸، شماره ۲۰، صفحه ۶۱٫ ↑

1. 1. . Custom, Scientific Deviance, in Encyclopedia of Criminology 2002, page 22. ↑

1. 1. . فتحی زاده، امیر هوشنگ، و بزرگی، وحید، بایسته های الحاق به سازمان جهانی تجارت در زمینه حقوق مالکیت های فکری، چاپ و نشر بازرگانی، ۱۳۸۳، صفحه ۲۶۰٫ ↑

1. 1. . حاجی ده آبادی، محمد علی، عالمی طاعه، محمد مهدی، جرایم علیه مالکیت فکری درقوانین ایران ومقررات بین‌المللی، مجله فقه و حقوق، بهار ۱۳۸۸، شماره ۲۰، صفحه ۶۷٫ ↑

1. 1. . الستی، ساناز، حقوق کیفری، مالکیت ادبی و هنری، نشر میزان، ۱۳۸۶، صفحه ۷۶٫ ↑

1. 1. . فتحی زاده، امیر هوشنگ، و بزرگی، وحید، بایسته های الحاق به سازمان جهانی تجارت در زمینه حقوق مالکیت های فکری، چاپ و نشر بازرگانی، ۱۳۸۳، صفحه ۲۶۰٫ ↑

1. 1. . Geneva Convention for the protection of producers of phonograms against unauthorized Duplication of their phonogram 1971. ↑

1. 1. Phonograph ↑

1. 1. . حاجی ده آبادی، محمد علی، عالمی طاعه، محمد مهدی، جرایم علیه مالکیت فکری درقوانین ایران ومقررات بین‌المللی، مجله فقه و حقوق، بهار ۱۳۸۸، شماره ۲۰، صفحه ۶۸٫ ↑

1. 1. 1. کنوانسیون برن برای حمایت از آثار ادبی و هنری که معمولاً به اختصار کنوانسیون برن شناخته می‌شود، یک معاهده بین‌المللی در خصوص حق تکثیر و حق مؤلف است که اولین بار در شهر برن در سوئیس در سپتامبر سال ۱۸۸۶ (شهریور ۱۲۶۵ شمسی) تصویب شد. ↑

   

1. 1. زر کلام، ستار، حقوق ملاکیت ادبی و هنری، انتشارات سمت، ۱۳۸۸، صفحه ۴۱۴٫ ↑

1. 1. . آیتی، حمید، حقوق آفرینش های فکری، نشر حقوق دان، ۱۳۷۵، صفحه ۶۲٫ ↑

1. 1. . Industrial property ↑

1. 1. . artistic property ↑

1. 1. . literary and Artistic Property law ↑

1. 1. . Colston, chaherine & Kristy Middelton, Modern Intellectual Property law, second edition, Cavendish, 2005.p80 ↑

1. 1. حق مؤلف یکی از انواع مالکیت فکری است که به حقوق مادی و معنوی پدیدآورندگان آثار ادبی و هنری گفته می‌شود. معادل این حق در نظام حقوق کامن‌لا، حق تکثیر است. اصطلاح حق مؤلف برگرفته از واژه فرانسوی droit d’auteur است و عموماً در کشورهای پیرو نظام حقوقی حقوق مدون، از جمله در قوانین حق مؤلف اتحادیه اروپا از آن استفاده شده‌است. حقوق مؤلف در جهان به وسیله کنوانسیون برن برای حمایت از آثار ادبی و هنری و دیگر ‌معاهده‌های مشابه بین‌المللی محافظت می‌شود. مؤلف معنای بسیار گسترده‌ای دارد و شامل آهنگسازان، هنرمندان، مجسمه سازان و معماران نیز می‌شود، به طور کلی مؤلف شخصی است که با خلاقیت اثری قابل محافظت پدید می‌آورد، البته تعریف دقیق آن در کشورهای مختلف متفاوت است. ↑

1. 1. . Copyright ↑

1. 1. . ساکت، محمد حسین، حقوق مالکیت فکری، تاریخچه و مبانی، مجله حقوق دادگستری، شماره ۵۰ و ۵۱، ۱۳۸۴٫ ↑

1. 1. . اسلامی، شیرزاد، مجموعه قوانین مالکیت های فکری، مجد، صفحه ۴۸۳، ۱۳۸۸٫ ↑

1. 1. شاخه ای از حقوق مالکیت فکری است که به حمایت از مجریان ، سازمان های پخش رادیو و تلویزیونی و تولید کنندگان حامل های صوتی می پردازد. ↑

1. 1. . Neighboring Right ↑

1. 1. . امامی، نور الدین، حقوق مالکیت های فکری، ‌فصل‌نامه رهنمون، شماره ۲ و۳، قم، مدرسه عالی شهید مطهری، ۱۳۷۱، صفحه ۵۵٫ ↑

1. 1. حق نشر حقّ تکثیر یا کپی رایت به انگلیسی Copyright مجموعه‌ای از حقوق انحصاری است که به ناشر یا پدیدآورنده یک اثر اصل و منحصربه‌فرد تعلق می‌گیرد و حقوقی از قبیل نشر، تکثیر و الگوبرداری از اثر را شامل می‌شود. معادل این حق در نظام‌های حقوقی پیرو حقوق مدون حق مؤلف است. ↑

1. 1. Colston, chaherine & Kristy Middelton, Modern Intellectual Property law, second edition, Cavendish, 2005,p39 ↑

1. 1. http://hbadvi.farsedu.ir/portal/show.aspx?page=10744 ↑

1. 1. Pamela, Samuelson, Intellectual Property Arbitrage, How foreign Rules can Affect Domestic Protection, 2002,p95 ↑

1. 1. اختراع در لغت به معنی نوآوری می‌باشد.(معین، محمد، فرهنگ فارسی، ص۱۶۵)درعلم حقوق اختراع محصول یا فرایندی است که در نتیجه سعی و تلاش از تراوشهای فکری مخترع حاصل می‌شود قانونگذاران کشورهای مختلف برای حمایت از مخترعان و مبتکرین و تشویق آن ها برای ایجاد محصولات و فرایندهای جدید مبادرت به حمایت از اشخاص مذکور می‌نمایند؛ این حمایت تحت عنوان حق اختراع صورت می‌گیرد. ↑

1. 1. حق اختراع حقی است که مخترع و سازنده اثر اختراعی در اثر ثبت اختراع و به صورت انحصاری و موقت و مشروط به رعایت تکالیف مقرر در قوانین مربوط در جهت استعمال، انتقال، فروش، عرضه، واردات و اعطای مجوز بهره‌برداری به دست می‌آورد. در قانون ثبت علایم و اختراعات ایران مصوب ۱/۴/۱۳۱۰ تعریفی از حق اختراع به عمل نیامده‌است.در پیش نویس لایحه ثبت اختراع ایران نیز تعریفی از حق اختراع وجود ندارد؛ لیکن اختراع را تعریف نموده‌است. طبق جزء الف بند ۲ ماده یک این لایحه «اختراع به معنای فکر یک مخترع است که در زمینه فناوری راه حل عملی برای یک مسئله خاص ارائه می‌کند.»برای اینکه قانون از حق اختراع حمایت‌های لازم را به عمل آورد، مخترع باید اختراع خود را به ثبت برساند. ↑

1. 1. Patent ↑

1. 1. Trade Marks ↑