کاهش واریانس

مشخصات چشمه

مشخصات تالی

مشخصات ماده و سطح مقطع

رفتار انرژی

اتمام مسئله

کارت نوع مسئله (MODE)

با بهره گرفتن از این کارت، کاربر نوع ذراتی را که نیاز است در مسئله تولید شوند را مشخص می‌کند. به‌طورکلی بنابر نیاز می‌تواند نوع ذرات ترابرد شده در مسئله را انتخاب کند. به‌طور مثال کارت زیر
MODE np
یعنی چشمه فوتون فرض شده و فوتون و نوترون‌های تولیدشده دنبال می‌شوند.

کارت اهمیت (IMP)

این کارت، تعیین‌کننده‌ی اهمیت سلول‌های مختلف برای ترابرد نوترون، فوتون و الکترون است. این پارامتر می‌تواند در تعریف هر سلول به‌طور جداگانه مورداستفاده قرار بگیرد و یا به‌صورت یک کارت جدا در قسمت کارت داده برنامه‌ی ورودی استفاده شود.

( اینجا فقط تکه ای از متن فایل پایان نامه درج شده است. برای خرید متن کامل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. )

چشمه

هر فایل ورودی باید دارای یک چشمه ذرات باشد. چشمه‌های قابل‌تعریف در نسخه‌ی X2.6 به‌مراتب بیشتر از نسخه‌های قبلی است. همچنین در نسخه‌های جدید این کد امکان تعریف چشمه ذرات مختلف به‌طور همزمان در یک برنامه وجود دارد.

چشمه‌های عمومی (SDEF)

یک چشمه به‌طورکلی با دستور SDEF در قسمت داده‌ها تعریف می‌شود. پارامترهای بسیاری وجود دارد که می‌توان برای SDEF تعریف کرد مانند نوع ذره، انرژی، مکان، جهت گسیل ذرات و … . ازجمله‌ی مهم‌ترین این پارامترها عبارت‌اند از:
پارامتر POS: برای تعریف مختصات مکانی یک چشمه‌ی نقطه‌ای به کار می‌رود.
پارامتر PAR: برای تعریف نوع ذره استفاده می‌شود.
ساختار کلی کارت SDEF به‌صورت زیر است
SDEF source specification
شکل ‏۰‑۴ تعریف چشمه‌ای را نشان می‌دهد که مختصات آن (-۱۰۰٫۰٫۰) و انرژی آن MeV 95/1 است.
شکل ‏۰‑۴: مثالی از تعریف چشمه در MCNP

انواع خروجی استاندارد (تالی‌ها)

به کمک تعریف تالی‌ها در برنامه، می‌توان کمیت‌های موردنظر را محاسبه کرد. به‌طورکلی ۷ نوع تالی در کد قابل‌تعریف است که برخی از آن‌ها برای الکترون و فوتون قابل‌تعریف نمی‌باشند. یک تالی با مشخص کردن نوع آن و نوع ذره به‌صورت Fn:pl تعریف می‌شود که n یک عدد حداکثر سه‌رقمی است که رقم آخر آن نوع تالی را مشخص می‌کند. pl نوع ذره را مشخص می‌کند و می‌تواند p برای فوتون، e برای الکترون و n برای نوترون باشد. در نسخه‌های بالاتر h برای پروتون، d برای دوترون و … قابل‌تعریف است.

تالی F8

این تالی، تالی ارتفاع پالس (pulse height tally) نامیده می‌شود که درواقع مقدار فراوانی انرژی ثبت‌شده در هر سلول را بیان می‌کند. تالی F8، توزیع انرژی را که در آشکارساز تولید پالس می‌کند محاسبه می‌کند و واحد آن پالس است. در شبیه‌سازی صورت گرفته در این کار از تالی F8 برای تعیین توزیع ارتفاع پالس استفاده کرده‌ایم.

متغیر ^[۱۴]GEB

FTn GEB a b c
این کارت را می‌توان برای محاسبه‌ی FWHM برای تالی F8 بکار برد که در کد به‌صورت تابع تعریف می‌شود.
a، b و c مقادیر ثابت هستند که از روی برازش منحنی تابع پاسخ انرژی به دست می‌آیند. دستور لازم برای محاسبه‌ی FWHM در کد به‌صورت زیر می‌باشد:
F8:<pl> 1
FT8 GEB a b c
شکل زیر یک فایلی متنی را نشان می‌دهد که برای شبیه‌سازی آشکارساز سوسوزن بکار رفته است.
شکل ‏۰‑۵: نمونه‌ای از فایل متنی برای شبیه‌سازی آشکارساز