استراتژی کسب وکار

استراتژی سیستم های اطلاعاتی

استراتژی ICT

شکل ۲-۳ : استراتژی تجارت الکترونیک، ( وارد و پپارد^[۵۹] ، ۲۰۰۲)

۲- ۱- ۱۷ فرایند برنامه ریزی استراتژیک تجارت الکترونیکی

1. شروع استراتژی تجارت الکترونیک:

• • حضور به عنوان پیشرو

• • تولد در اینترنت یا حرکت به سمت اینترنت

• • توسعه قلمرو

• • ایجاد یک شرکت اینترنتی مجزا

• ایجاد یک نشان تجاری مجزا

1. تدوین استراتژی تجارت الکترونیک

• • جلوگیری از تداخل کانال های توزیع

• استراتژی قیمت گذاری

1. پیاده سازی استراژی تجارت الکترونیک

• • ایجاد واحد تجارت الکترونیکی

• • شروع کار با یک پروژه پایلوت

• • تخصیص منابع

• مدیریت پروژه

1. ارزیابی استراتژی تجارت الکترونیک و پروژه های انجام شده(لاهمن، ۱۹۹۸: ۴۷)

۲-۱ -۱۸ عوامل مؤثر بر به کارگیری استراتژی تجارت الکترونیک

مروری بر تاریخچه نشان می‌دهد که بسیاری از عوامل محیطی و سازمانی اجرای استراتژی های تجارت الکترونیک را تحت تاثیر می‌گذارند . محققان بسیاری مطالعات متعددی مربوط به استراتژی های تجارت الکترونیک را انجام دادند( مطابق شکل ۲-۴). (چیپای^[۶۰]، هونگ یه^[۶۱]،۲۰۰۸: ۶۸۲)

شکل ۲-۴: عوامل مؤثر بر به کارگیری استراتژی تجارت الکترونیک(ابراهیمی و مهدیه, ۱۳۸۵: ۱۶۹)

انقلاب تکنولوژی ارتباطات و اطلاعات و معرفی کاربردهای تجارت الکترونیک در اواسط دهه ۱۹۹۰ فرصت عالی را برای شرکت های علاقمند به تسهیل ، بهبود و حتی انتقال روندهای تجاریشان فراهم آورد. اگرچه بیشتر اقدامات ابتدایی مورد شک و تردید قرار گرفتند ، زیرا شرکت‌ها قادر به مشخص کردن نقش تجارت الکترونیک نبودند و کاربرد تجارت الکترونیک مزایای فراوانی را از قبیل اطلاعات سودمند ، تبادل داده ها ، روندهای تجاری تسهیل یافته ، هماهنگی و کاهش هزیه را به دنبال دارد. در واقع اتخاذ تجارت الکترونیک منحصراًً موضوع منابع به حساب نمی آید، بلکه افزایش اتخاذ و تاثیر تجارت الکترونیک منجر به توسعه سازگاری اجرا و سطوح افزایش یافته همکاری می شود (ماتوپولوس^[۶۲] و همکاران، ۲۰۰۹: ۸۵۳).

اتخاذ تجارت الکترونیکی در تجارت دارای تاثیر مثبتی روی کارآمدی تجارت در نواحی مختلف است، بررسی های کمی و کیفی تاثیر تجارت الکترونیک در کارآمدی تجارت را نشان می‌دهد که جایگاه های هزینه ای اصلی است که وابسته به اتخاذ و کاربرد و تجربه تغییرات بزرگ است که هزینه میانگین مدیریت و هزینه سفارشی مدیریتی و هزینه کارایی است (بارسوسکا^[۶۳] و همکاران، ۲۰۰۸: ۷۱).

۲-۲ اعتماد سازی در تجارت

اعتماد در زبان فارسی مترادف با تکیه کردن، واگذاشتن کار به کسی،اطمینان ، وثوق ، باور و اعتقاد به کار گرفته می شود (فرهنگ عمید)، در زبان لاتین نیز اعتماد ، معادل کلمه ایمان مورد استفاده قرار گرفته است . در ریشه کلمه ایمان ، مفهوم وثوق و اعتماد ، تسلیم در برابر اراده دیگری و اطمینان به شخص مستتر است (زین آبادی, ۱۳۸۷: ۱۲)

گیدنز مفهوم اعتماد را با تعریفی که از فرهنگ آکسفورد انگلیسی به عاریت گرفته است آغاز می‌کند و اعتماد را به عنوان اطمینان یا اتکا به نوعی کیفیت، یا صفت و یا اطمینان به حقیقت عبارت یا گفته ای توصیف می‌کند. به اعتقاد وی مفهوم اطمینان و اتکا با هم مرتبط می‌باشند (زین آبادی, ۱۳۸۷: ۱۴)

اما واقعیت آن است که اطمینان و اعتماد دو مفهوم متفاوت هستند. اطمینان به موقعیتی گفته می شود که گزینه های انتخاب درآن مطرح نیست در نتیجه افراد به سادگی در آن قرار می گیرند. به عبارت دیگر از طریق آن می توان رفتار آینده را پیش‌بینی کرد. اعتماد به معنای انتخاب یک عمل در مقایسه با عمل دیگر است؛ هرچند که احتمال خطر یا پشیمانی در آن وجود داشته باشد. در نتیجه ” اعتماد در شرایطی معنا می‌یابد که احتمال آسیب پذیری بیشتر از احتمال سودمندی باشد” (لاهمن،۱۹۸۸) . اگرچه اعتماد، احساس وفاداری و امید فرد را درگیر می‌کند ولیکن میان ‌اعتماد کننده و اعتماد شونده حُسن نیت شکننده ای می‌سازد. اگر حس اعتماد از بین برود، بازآفرینی آن دشوار خواهد بود. به اعتقاد گامبتا^[۶۴](۱۹۸۸) اطمینان بدون اعتماد ممکن است اما اعتماد بدون اطمینان میسر نیست. اعتماد در روابط میان فردی حیاتی است اما مشارکت در سیستم های عملی مانند اقتصاد یا سیاست که روابط میان فردی حرف اول را در آن نمی زند، آنچه ضروری است اطمینان است و نه اعتماد (لاهمن،۱۹۸۸).سلیگمن^[۶۵] در سال ۱۹۹۸ نیز تمایز آشکاری میان اعتماد و اطمینان قائل شده است. از نظر او: ” کنترل یا اطمینان بدان معنا است که ابزاری را دراختیار دارید که می دانید باید از یک موقعیت مفروض چه انتظاری داشته باشید اما اعتماد به معنای آن چیزی است که برای حفظ و نگهداشت تعامل به آن نیاز دارید. (فنتون، ناتالی، پاسی، همس،۱۹۹۹: ۲۳)

از نظر لومان اعتماد یک واسطه ارتباطی عام جهت کاهش پیچیدگی و عدم قطعیت در نظام اجتماعی است. به نظر او جایی که کنترل به پایان می‌رسد، اعتماد آغاز می شود به عبارتی اگر اعتماد وجود داشته باشد دیگر مجبور نیستیم نگران دانش کنترل ارتباط باشیم (منصوریان, قدرتی, , ۱۳۸۸: ۱۹۵)

در همین راستا در سال ۱۹۹۷، در تحقیقی که در مرکز هنلی^[۶۶] انجام گرفت و درخصوص میزان اعتماد مردم به صداقت و درستی بنیادها و مؤسسات مختلف صورت گرفت، ۵۶% مردم به بنیادهای خیریه، ۷۴% به معلمان مدرسه، ۶۷% به پلیس و ۵۹% به BBC رأی‌ دادند.

پیترز^[۶۷] وهمکارانش (۱۹۹۷) دریافتند که انتظاراتی که آمریکائی ها از نهادها و مؤسسات مختلف دارند، متفاوت است. به طور مثال مردم از دولت انتظار دارند که در قبال اطلاع رسانی درخصوص خطرات زیست محیطی تعهد بالایی داشته باشد اما از دولت انتظار نمی رود که توجه و دغدغه زیادی از خود نشان دهد. در مقابل، از صنعت انتظار می رود که توجه و علاقه زیادی به حل این معضل داشته باشد و همچنین از ‌گروه‌های مدنی و فعالان اجتماعی انتظار می رود که از سطح بالایی از دانش و تخصص برخوردار باشند. اگر ‌گروه‌های خاص ‌به این انتظارات پاسخ مناسب ندهند ، مستعد از دست دادن اعتماد و اعتبار خود نزد افکار عمومی (فنتون، ناتالی، پاسی، همس،۱۹۹۹: ۲۳).

اعتماد یک مفهوم اجتماعی است که توسط شماری از افراد در یک ترکیب اجتماعی به اشتراک گذاشته می شود. بافت فرهنگی که به وجود آورنده “فرهنگ اعتمادآفرینی” یا “فرهنگ ترس” است، بر روی روابط میان فردی، روابط سازمانی و سایر ارتباطات اجتماعی تاثیر می‌گذارد. به علت ضعف اطلاعات یا نقصان در شایستگی های فرهنگی ارزیابی میزان قابلیت اعتماد دشوار است( همان: ۲۴)

نفس عمل اعتماد کردن اغلب ناشی از یک جهش اعتقادی است که ممکن است برگرفته از میزان اطمینان باشد. فارغ از آنکه اعتماد بر سر چه باشد، این تشخیص برطبق اطلاعات موجود از رسانه ها، سیستم آموزشی، دوستان، خانواده و سایرین شکل می‌گیرد و درقبال تجربیات و اطلاعات پیشین مورد ارزیابی قرار می‌گیرد (همان:۲۴).

به نظر می‌رسد اعتماد با محتوای اطلاعات و سایر منابعی که آن را معتبر می‌سازد، ارتباط دارد. وقتی گزینه های انتخاب محدود یا مخدوش می‌شوند، سطح اعتماد پائین می‌آید (همان: ۲۵)