۵ ـ حمایت از معاملات پیچیده و دو جانبه
می توان یک چارچوب حقوقی ویژه برای درخواستهای بیمه اتکایی یا بیمه مشترک در حمایت از معاملات دو جانبه پیچیده در نظر گرفت . عموماً شرکت های بیمه از اثر اینترنت بر ساختار بازار و بر نمایندگیهایشان نگرانند . بیمه گران در مورد کاربرد اینترنت به عنوان ابزاری در تهیه خدمات برای نمایندگیهایشان صحبت میکنند . متداول ترین عقیده این است که اینترنت روابط بین شرکتها و نمایندگیهایشان را بهبود خواهد بخشید . شرکت های چندی به نمایندگان خود کمک میکنند تا به کاربرد اثربخش اینترنت دست یابند و در نتیجه عملکردشان را در بازار بیمه محلی بهبود ببخشند .
بنابرین با عنایت به موارد فوق ، بیمه صنعتی است که تجارت الکترونیکی تأثیر مهمی بر روی آن ها خواهد گذاشت . گسترش استفاده از تجارت الکترونیکی ، این صنعت را وادار میسازد تا از این تکنولوژی جدید استقبال کنند ، زیرا این صنایع مجبور هستند خود را با پیشرفتهای تکنولوژیکی و اطلاعاتی محیط اطراف خود تطبیق دهند . تجارت الکترونیکی همانند دیگر خدمات مالی مبتنی بر اینترنت خصوصاًً در آمریکای شمالی و اروپای غربی در حال ورود به صنعت بیمه است .
یک معامله بیمه نیاز به حجم زیاد انتقال اطلاعات دو طرفه بین بیمه گران و کارگزاران بیمه در تجارت بنگاه با بنگاه دارد .
یکی از عوامل اصلی در رشد تجارت الکترونیکی کارایی ظاهری آن است . شرکتهای تجاری با متصل شدن به اینترنت میتوانند با هزینه بسیار پایین با مشتریان و ارائه کنندگان مواد اولیه خود ارتباط برقرار کنند . ارتباطات از راه دور با هزینه بسیار پایینی صورت میگیرد و برقراری ارتباط با سرعت بالا و با بهره گرفتن از اینترنت باعث کاهش هزینه ها می شود . سرمایه گذاری در تکنولوژی های پیشرفته ارتباطی حتی برای شرکتهای کوچک نیز مفید میباشد . شرکت مشاوره ای بوزآلن و همیلتون [۱۳۷] عقیده دارد بیمه گرانی که از طریق اینترنت به فروش بیمه می پردازند ، هزینه های خود را ۶۰ تا ۷۰ درصد نسبت به بیمه گرانی که به طریق سنتی عمل می نمایند کاهش میدهند . این کارایی در کاهش هزینه در اصل به وسیله کاهش هزینه های فروش ، کاهش هزینه های ارائه خدمات به مشتری و جمع آوری و دسترسی به اطلاعات ارزانتر و مفیدتر در مورد مشتریان صورت می پذیرد .
گفتار دوم : چالشهای حقوقی بیمه الکترونیکی
فرصتهای مرتبط با بیمه در تمام بخشهای بازار برخط[۱۳۸] وجود دارد . مشتریان فعلی که شامل مالکین و صاحبان مراکز خرید بیمه ، سایت های بنگاه به مشتری ، بنگاه به بنگاه ، مبادلات مبتنی بر وب و سایت های غیر بیمه ای میشوند ، همگی خواهان ارائه خدمات بیمه ای خاص میباشند . در ایالات متحده پس از تصویب قانون امضاهای الکترونیکی در تجارت ملی و جهانی در سال ۲۰۰۰ میلادی از سوی بیل کلینتون ( قانون امضاهای الکترونیکی فدرال ) اکنون بسیاری از مشتریان خواهان کمک و همکاری در برنامه های سازمان یافته ای میباشند که خدمات online لیست قیمتها تا خسارات را ارائه می کند . موضوعات مربوط به کمک به بیمه گران و واسطه ها برای نیل یه کارآمدی کامل و بدون نقص در کسب و کارهای online اغلب پیچیده بوده و دستور العملهای قضایی ارائه شده و قوانین و مقررات نیز غالبا مبهم و نامفهوم هستند . [۱۳۹]
الف : مسائل حقوقی بیمه الکترونیک در ایالات متحده
عمده مسائل حقوقی مربوط به بیمه الکترونیکی در ایالات متحده مسائل مربوط به تبلیغات ، مسائل مربوط به مجوز ، نمایندگی و فعالیت خارجیان میباشد .
تمام ایالتهای آمریکا جستجوی مشتری بیمه را ممنوع و قدغن ساخته اند ، چه این کار توسط خود شرکت بیمه انجام گیرد و یا توسط نماینده یک شرکت بیمه که در ایالت مربوطه دارای مجوز باشد . همچنین هر ایالت خود دارای قوانینی است که افراد را ملزم می کند با عناوینی چون « نمایندگی های بیمه » ، « کارگزاران بیمه » ، و یا « ارائه کنندگان بیمه » در ایالتی که به آن ها مجوز داده شده است ، فعالیت نمایند و هر ایالت محدودیتهای خاصی را بر چگونگی انجام تجارت از سوی کارگزار وضع نموده است . مشارکت کنندگان در بیمه اینترنتی با چندین چالش مقرراتی بیمه روبرو میگردند که برای این رسانه خاص منحصر به فرد است . با بهره گرفتن از رسانه های ارتباطی سنتی و معمول مانند روزنامه ، رادیو و تلویزیون ، بیمه گران و واسطه ها تا حدی قادرند پیام خود را به خریداران بالقوه برسانند . در تجارت اینترنتی ، هر کسی قادر به دسترسی به اطلاعات بازاریابی و یا تبلیغاتی میباشد ، لذا چنین فرض می شود که موضوعاتی از قبیل جستجوی غیر قانونی مشتری و تبلیغات خلاف قانون ، برای بیمه گران و نمایندگی های دارای وب سایتهای بیمه ( و خصوصاًً برای بیمه گران و ارائه کنندگانی که دارای مجوزی که در تمام ایالات معتبر باشد ، نیستند و همچنین بیمه گرانی که اصلا مجوزی ندارند ) دارای اهمیتی خاص باشد ، اگر چه بعضی از ایالات نسبت به بعضی از بیمه گران و یا نمایندگی هایی که وب سایتهایی در اختیار دارند ، دیدگاهی رسمی اختیار نموده اند ، اما چنین به نظر میرسد که اکثر قانونگذاران بیمه ، به سایت اینترنتی به عنوان جایگزینی کارآمد برای تبلیغات چاپی و ارتباطات تلفنی و نمابر می نگرند .
از لحاظ مسائل مربوط به مجوز نیز ، میزان تلاش و کوششی که ممکن است قانونگذاران بیمه ایالتی برای قانونمند نمودن وب سایتهای اینترنتی و معملات بیمه ای online از خود به خرج دهند ، به طور گسترده ای بستگی به ماهیت وب سایت و جایگاه شخصی که وب سایت را ایجاد کرده و از آن محافظت می کند دارد . [۱۴۰]
اگر چه دیوانعالی ایالات متحده از این بحث حمایت می کند که ایالتها برای قانونمند کردن فعالیتهای بیمه ای که تماما خارج از مرزهای آنان صورت میگیرد ، فاقد صلاحیت قضایی میباشند ، اما صورت گرفتن بخش نا چیزی از فعالیت در درون ایالت ، برای اثبات صلاحیت قانونی ایالتی که مشتریان در آنجا اقامت دارند کافی میباشد .
سوالی که اینجا مطرح می شود این است که آیا داشتن مجوز برای نمایندگیها نیز الزامی است یا خیر ؟
علیرغم اینکه تعاریف صورت گرفته از سوی ایالات مختلف از موضوع « کارها و فعالیتهای نیازمند به مجوز » یکسان نمی باشد ، اما در نهایت تعریف هر ایالت از این موضوع ، به چند مفهوم اساسی و کلیدی منتهی میگردد . به عبارت دیگر تمامی این تعاریف حول محور تعامل با جامعه برای جلب مشتری و فروش بیمه دور می زند . اگر چه ممکن است اقدامات اداری خاصی از سوی افراد فاقد مجوز انجام گیرد ، اما جلب مشتری بیمه ، انعقاد پوشش و جمع آوری حق بیمه ، از جمله فعالیتهایی هستند که عموماً در حیطه صلاحیت قضایی هر ایالت قرار می گیرند . لذا بیمه گریها و نمایندگان بیمه ، باید نسبت به این مسئله توجه کافی مبذول دارند که آیا افراد دارای مجوز لازم ، ارتباطی با افرادی که در جستجوی اطلاعات از طریق وب سایت هستند دارند یا نه ؟