۵۰۰D2=
b8/1913
۶۰۰D3=
b3/1884
۷۰۰D4=
a5/۲۳۱۱
حداقل اختلاف معنی دار(۰۵/۰)
۹/۳۱۴
میانگین های دارای حروف مشترک در هر ستون اختلاف معنی داری با هم ندارند
۴-۱-۴: شاخص برداشت
نتایج نشان داد که اثر تراکم گیاهی، مواد تغذیهای و اثر متقابل آنها بر شاخص برداشت گندم در رقابت گندم با علفهای هرز در سطح احتمال خطای ۵ درصد معنی دار بود (جدول ۱-۴). نتایج برش دهی اثر متقابل تراکم و عناصر مغذی بر مبنای سطوح تراکم بر شاخص برداشت گندم نشان داد که اثر تیمار D2 (تراکم ۵۰۰ بوته در متر مربع) در سطح احتمال خطای ۱ درصد و تیمار D4( تراکم ۷۰۰ بوته در متر مربع) در سطح احتمال خطای ۵ درصد معنی دار بود جدول (۶-۴). نتایج مقایسه میانگین اثر متقابل تراکم و عناصر مغذی بر مبنای سطوح تراکم نشان داد که در تیمار با تراکم ۵۰۰ بوته در متر مربع بیشترین میزان شاخص برداشت مربوط به تیمار (M3D2) با مصرف کود حاوی ۶ عنصر میکرو با ۹۱/۳۹ درصد بود که دارای اختلاف معنی داری با تیمار شاهد در سطح احتمال خطای ۵ درصد بود. و کمترین میزان شاخص برداشت مربوط به تیمار (M4D2) با ۱۵/۲۳ درصد بود و اختلاف معنی داری با شاهد نداشت. در تیمار با تراکم ۷۰۰ بوته در متر مربع بیشترین میزان شاخص برداشت از تیمار شاهد، بدون مصرف کود (M1D4) با ۲۲/۲۶ درصد و کمترین میزان شاخص برداشت از تیمار (M2D4) با مصرف کود حاوی ۲ عنصر ماکرو با ۶۸/۱۳ درصد به دست آمد که دارای اختلاف معنی دار با تیمار شاهد در سطح احتمال خطای ۵ درصد بود جدول (۷-۴). در تیمار با تراکم ۶۰۰ بوته در متر مربع بیشترین میزان شاخص برداشت از تیمار شاهد، بدون مصرف کود و بدون علف هرز (M1D3) با ۶۶/۲۹ درصد و کمترین میزان شاخص برداشت از تیمار (M4D3) با مصرف کود مخلوط حاوی ۲عنصر ماکرو و ۶ عنصر میکرو با ۹۲/۲۳ درصد به دست آمد که اختلاف معنی داری با تیمار شاهد نداشت. در تیمار با تراکم ۴۰۰ بوته در متر مربع بیشترین میزان شاخص برداشت از تیمار شاهد، بدون مصرف کود و بدون علف هرز (M1D1) با ۵۲/۳۶ درصد و کمترین میزان شاخص برداشت از تیمار (M4D1) با مصرف کود حاوی ۶ عنصر میکرو با ۹۳/۲۳ درصد به دست آمد که دارای اختلاف معنی داری با تیمار شاهد در سطح احتمال خطای ۵ درصد بود. بنابراین نتایج مقایسه میانگین اثر متقابل تراکم و عناصر مغذی بر مبنای سطوح تراکم بر شاخص برداشت گندم نشان داد که بیشترین میزان شاخص برداشت از تیمار (M3D2) با تراکم ۵۰۰ بوته در متر مربع به همراه مصرف کود حاوی ۶ عنصر میکرو با ۹۱/۳۹ درصد که دارای بیشترین میزان عملکرد دانه (۳۳/۶۳۵۳ کیلوگرم در هکتار) و کمترین میزان شاخص برداشت از تیمار (M2D4) با تراکم ۷۰۰ بوته در متر مربع و مصرف کود حاوی ۲ عنصر ماکرو با ۶۸/۱۳ درصد به دست آمد که دارای کمترین میزان عملکرد دانه ( ۳۴۳۵ کیلوگرم در هکتار) و بیشترین میانگین عملکرد بیولوژیک (۵/۲۳۱۱ گرم در متر مربع) به دست آمد جدول (۱۵-۴). و مطابق شکل (۲-۴) بیشترین میزان ماده خشک نیز از تیمار (D4) با تراکم ۷۰۰ بوته در متر مربع بدست آمد. و با افزایش تراکم تا ۷۰۰ بوته در متر مربع، رقابت درون گونه ای نیز افزایش یافتهاست و موجب کاهش عملکرد دانه گردید.
(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))
جدول۶-۴: برش دهی اثر متقابل تراکم و عناصر مغذی بر مبنای سطوح تراکم بر شاخص برداشت
سطوح تراکم
(بوته درمتر مربع)
درجه ی آزادی
مجموع مربعات
۴۰۰D1=
۳
۰۱/۲۸۹ ۰۵۴۸/۰
۵۰۰D2=
۳
۷۹/۵۰۶ ۰۰۶۴/۰
۶۰۰D3=
۳
۹۵/۶۰ ۶۲۱۳/۰
