1. 1. . ضغث یک دسته تازیانه است که مشتمل بر عدد حدمربوطه است و یکبار بر محکوم شده می‌شود و حدمریضی است که توان تحمل تازیانه به طور مکرر را نداشته باشد و از طرفی هم مصلحت مقتضی تعجیل است. ↑

1. 1. . مسعودی فر، رضا؛ حدود و نحوۀ اجرای آن در محاکم قضایی ایران، تهران، نسل نوین، ۱۳۸۵،‌چ اول، ص ۳۵٫ ↑

   

1. 1. . همان (۲)، ص ۳۵٫ ↑

1. 1. . الحـر العاملـی، محمـد بن الحسـن، پیشین، ص ۳۲۱-۳۲۲، ابواب مقدمات حدود، باب ۱۳، ح ۶و ۴٫ ↑

1. 1. . حسینی روحانی، محمد صادق، فقه الصادق فی شرح التبصر العلامه الحلی، قم، چاپخانه علمیه، ج ۲۰، ص ۴۲٫ ↑

1. 1. . الحـر العاملـی، محمد بن الحسن، پیشین، ‌ص ۳۴۶، ابواب مقدمات حدود، باب ۳۴، ح ۱٫ ↑

1. 1. . همان، ص ۳۳۸، ابواب مقدمات حدود، باب ۲۹، ح ۱٫ ↑

1. 1. . همان، ص ۴۱۵-۴۱۶، ابواب حد زنا، باب ۵۰، ح ۱٫ ↑

1. 1. . بقره، ۱۷۳٫ ↑

1. 1. . الحـر العاملـی، محمد بن الحسن، پیشین، ص ۳۸۴، ابواب حد زنا، باب ۱۸، ح ۷ و ۸٫ ↑

1. 1. . همان، ص ۵۲۰-۵۲۱، ابواب حد سرقت،‌باب ۲۵، روایات ۱، ۲، ۳ و ۴٫ ↑

1. 1. . ابن قیم الجوزیه،« اعلام الموقعین»، مصر، مطبعه السعاده، ۱۳۷۴، ج ۳۰، ص ۱۹٫ ↑

1. 1. . البیهقی، احمد بن حسین:« سنن بیهقی»، بیروت، دارالمعرفه، ۱۴۱۳ ، ج ۹، ص ۱۰۳٫ ↑

1. 1. . الحـر العاملـی، محمد بن الحسن،ج ۱۸، ص ۵۵۱، ابواب حدالمرتد، باب ۵، ح ۳٫ ↑

1. 1. . حسینی روحانی، محمد صادق، فقه الصادق فی شرح التبصر العلامه الحلی، قم، چاپخانه علمیه، ج ۲۰، ص ۳۳۱٫ ↑

1. 1. . الحـر العاملـی، محمد بن الحسن،پیشین، ص ۳۱۸، ابواب حدالمرتد، باب ۵، ح ۳٫ ↑

1. 1. . گلپایگانی، محمد رضا، « الدر المنصور»، قم،‌دارالقرآن الکریم، ۱۴۱۲ هـ ق ، ج ۱، ص ۳۸۹٫ ↑

1. 1. . شمس ناتری، محمد ابراهیم، پیشین، ص ۲۱۸٫ ↑

1. 1. . الحر العاملی، محمدبن الحسن، پیشین، ص ۴۱۲، ابواب حد زنا، باب ۴۴، ح ۱، طوسی، محمد ابن حسن، تهذیب الاحکام، ج ۱۰، ص ۱۵۴، ح۴۸٫ ↑

1. 1. . نجفی، شیخ محمد حسن، جواهر الکلام فی شرح شرایع الاسلام، بی جا، دارالکتب الاسلامیه، چ دوم، ج ۴۱، ص ۵۴۰٫ ↑

1. 1. . زراعت، عباس؛ شرح ق. م. ا بخش حدود تهران، ققنوس، ۱۳۸۰، چ اول، ج ۲۰، ص ۲۵۲٫ ↑

1. 1. . الحر العاملی، محمدبن الحسن، پیشین، ص ۲۵۲٫ ↑

1. 1. . همان، ص ۳۲۰-۳۲۱، ابواب مقدمات حدود، باب ۱۳، روایات ۱ و ۵٫ ↑

1. 1. . الحـر العاملـی، محمد بن الحسن، پیشین، ص ۳۳۶، ابواب مقدمات حدود، باب ۲۴، ح ۴٫ ↑

1. 1. . قرشی، علی اکبر، قاموس قرآن، دارالکتب ،الاسلامیه تهران، چاپ هفتم، ۱۳۷۵، ج ۱، ص ۱۱۲٫ ↑

1. 1. . ماده ۱۳ قانون مجازات اسلامی. ↑

1. 1. . نجم الدین جعفر بن حسن محقق حلى، شرایع‌الاسلام، نشر بنیاد معارف اسلامى، چاپ اول، قم، ۱۴۲۰٫ ↑

1. 1. . خوئی ابوالقاسم، مبانی تکمله‌المنهاج، دارالزهراء، بیروت، ۱۴۰۷ق، ج ۱ ص ۳۲۴٫ ↑

1. 1. . اردبیلی عبدالکریم، فقه‌الحدود و التعزیرات، چاپ دارالعلم مفید، قم، ج ۱، ص ۳۰٫ ↑

1. 1. . قانون فرانسه ماده۳، جزای اتریش مواد ۸۱ , ۸۲ , قانون جزای ایتالیا ماده ۴۴ , قانون جزای پرتقال ماده ۷۹ , قانون جزای آلمان ماده ۵۹ , قانون جزای مصر ماده ۲۶ و… ↑

1. 1. . متین، احمد، مجموعه آرای قضائی، آثار اندیشه‏ ↑

1. 1. . گرجی، ابوالقاسم، مقالات حقوقی، انتشارات دانشگاه تهران مرداد ۱۳۷۲، جلد اول، ص ۲۹۶٫ ↑

1. 1. . طوسی، ابوجعفر محمد بن حسن، النهایه فی مجرد الفقه و الفتاوی ترجمه محمد تقی دانش پژوه ۱۳۴۳, ص ۷۰۸٫ ↑

1. 1. . مرعشی, سید محمد حسن, نشریه حقوق دانشکده علوم قضایی دوره اول شماره اول ۱۳۷۰ ص ۱۰ _۱۱٫ ↑

1. 1. . همان. ↑

1. 1. . علامه حلی، تبصره المتعلمین فی احکام الدین جزء الفصل العاشر فی المسکر، مترجم؛ شعرانی، ابولحسن، نشر مؤسسه‌ تحقیقات و نشر معارف اهل البیت (ع)، ص ۴۱۰ _ ۴۱۲ ↑

1. 1. . علامه حلی, پیشین، الفصل الحادی عشر فی حد السرقه، ص ۴۱۳٫ ↑

1. 1. . موسوی الخمینی، روح الله، تحریر الوسیله، مترجم؛ سید محمد باقر موسوى همدانى، مؤ سسه انتشارات دارالعلم، جلد دوم ص ۴۸۳٫ ↑

1. 1. نجفی، محمدحسن، جواهر الکلام، تهران، دارالکتب الاسلامیه، چاپ ششم، ۱۳۷۴، ج۴۱، ص۳۰۷٫ ↑

1. 1. شربینی، خطیب، المغنی المحتاج، بیروت، دارالکتب العلمیه، ۱۴۱۵ق، ج۱۷، ص۸۶ ↑

1. 1. زحیلی، وهبه، الفقه الاسلامی و ادلته، دمشق، دارالفکر، چاپ چهارم، ۱۴۱۸ق/ ۱۹۹۷م، ج۷، ص۵۵-۶۹ ↑

1. 1. طوسی، محمد بن حسن، الخلاف، قم، مؤسسه نشر اسلامی، چاپ اول، ۱۴۱۶ق، ج۲، ص۴۸۲ ↑

1. 1. خوئی، ابوالقاسم، پیشین، جلد ۴۱،ص ۲۷۸. ↑

1. 1. . خویی، سید ابوالقاسم، پیشین، جلد ۴۱، ص ۲۹۱. ↑

1. 1. . حرّ عاملی، محمد بن الحسن، «وسایل الشیعه الی تحصیل مسائل الشریعه»، (۳۰جلدی) مؤسسه‌ آل البیت، قم، چ دوم، ۱۴۱۴ق، ج ۲۸، ص ۱۲۶، ابواب حد زنا، باب ۲۷، حدیث ۳. ↑

1. 1. . نجفی، محمد حسن، «جواهرالکلام فی شرح شرایع الاسلام»، دار الکتب الاسلامیه، تهران، چ سوم، ۱۳۹۲، جلد سوم، ص۳۲۹ ؛ جبعی(شهید ثانی)، زین الدین بن علی: «مسالک الافهام»، مؤسسه‌ معارف اسلامی، قم، چ اول، ۱۴۱۳ق، جلد ۱۴ صفحات ۳۶۹ و ۳۷۰. ↑

1. 1. . حرّ عاملی، محمد بن الحسن، پیشین، جلد ۲۸، صفحات ۱۳۴، ۷۷، ۶۵. ↑

1. 1. . شهید اول، لمعه دمشقیه، ترجمه و تبیین علی شیروانی، ۱۳۷۷، جلد دوم ص ۲۲۵ و ۲۲۶٫ ↑

1. 1. . http://fa.wikipedia.org. ↑

1. 1. سیاح، احمد؛ فرهنگ بزرگ جامع نوین، تهران، انتشارات اسلام، ج۲، ص۱۵۱۹٫ ↑

1. 1. همان، ص۱۲۰۲٫ ↑

1. 1. خمینی، روح الله؛ تحریر الوسیله، قم، انتشارات دارالعلم، [بی تا]، چ اول، ج۲، ص۴۹۶٫ ↑

1. 1. شامبیاتی، هوشنگ؛ حقوق کیفری و اختصاصی، تهران، انتشارات ژوبین، ۱۳۷۶، ج۳، ص۵۲۰٫ ↑

1. 1. . حرّ عاملی، محمد بن الحسن، پیشین، جلد ۲۸، ص ۱۶۱. ↑

1. 1. . همان، ص۱۵۴. ↑

1. 1. . همان، ص ۱۵۵. ↑

1. 1. . همان، ص۱۵۹. ↑

1. 1. http://islamicdoc. ↑

1. 1. http://wikifeqh.ir. ↑

1. 1. . http://www.vakil.net ↑

1. 1. .الزبیدی، محمد مرتضی، «تاج العروس»، لبنان دارالمکتبه الحیاه، بی تا.، ج۲، ص ۴۷۷ ↑

1. 1. . همان. ↑

1. 1. . جمعی از نویسندگان، «المعجم الوسیط»، چ دوم، بی جا، بی نا، بی تا، ج۲، ص ۵۶۷٫ ↑

1. 1. . الزبیدی، محمد مرتضی، پیشین، ص ۴۷۸٫ ↑

1. 1. . احمدرضا، «معجم متن اللغه»، لبنان، دارالمکتبه الحیاه، ۱۹۶۰، ص ۶۷۳٫ ↑

1. 1. شریفی، شاهپور، “تجارتی سیاه بنام قاچاق زنان” روزنامه حیات نو، ۲/۳/۸۱٫ ↑

1. 1. شهبازی، حامد، «انسان های گمشده»، روزنامه همشهری، ۷/۶/۸۱٫ ↑

1. 1. شریفی، شاهپور، پیشین. ↑