-شایگان، دکتر سیدعلی،۱۳۱۶،حقوق مدنی، جلد ۱،تهران، نشر دادگستر.
-شیروی، عبدالحسین، ۱۳۹۱، حقوق تطبیقی،تهران، انتشارات سمت.
– شارل روسو، حقوق بین الملل عمومی، ترجمه حکمت محمدعلی، انتشارات دانشگاه تهران، ۱۳۷۴٫
– صفری منصور ،تحولات حقوق خصوصی(تهران،انتشارات دانشگاه تهران،۱۳۷۱)چ ۲٫
– صفار محمد جواد ،شخصیت حقوقی(چاپ اول:تهران،نشر دانا،۱۳۷۳).
– صفایی سیدحسین، حقوق بین الملل خصوصی، نشر میزان، چاپ اول، ۱۳۷۴٫
– عمید، حسن، فرهنگ فارسی عمید، تهران، مؤسسه انتشاراتی امیر کبیر، چاپ سی و سوم، ۱۳۸۴ .
– فیوضی رضا، مسئولیت بین‌المللی و نظریه حمایت سیاسی، انتشارات مرکز مطالعات عالی بین الملل، ۲۵۳۶٫
– فیوضی رضا، مسئولیت بین‌المللی و نظریه حمایت سیاسی اتباع، جلد اول، انتشارات دانشگاه تهران، ۱۳۷۹٫
– کاتوزیان، ناصر، قانون مدنی در نظم حقوق کنونی، تهران، نشر میزان، چاپ یازدهم، پاییز ۱۳۸۴٫
– کاتوزیان ناصر ،عقود معین؛صلح،عطایا،مشارکتها(چاپ اول:تهران،انتشارات اقبال).
-کاتوزیان، ناصر، ۱۳۸۱، قانون مدنی در نظم حقوقی کنونی،تهران، نشر میزان
– کاشانی سید محمود ،شرکت مدنی،نشریه دانشکده حقوق دانشگاه شهید بهشتی،دوره دوم،ش ۲،۱۳۶۵٫
-غمامی، محمد مهدی، بررسی مفهوم اقامتگاه در حقوق فرانسه، مجله کانون، شماره ۵۳
– مدنی، سیدجلال‌الدین؛ حقوق بین‌الملل خصوصی ۱و۲، تهران، پایدار، ۷۸، چاپ چهارم.
– مدنی، سیدجلال‌الدین؛ حقوق بین‌الملل خصوصی ۱و۲، تهران، پایدار، ۷۸، چاپ چهارم.
-مدنی، سید جلال الدین،۱۳۷۲،حقوق بین الملل خصوصی،تهران، گنج دانش
-محقق داماد، سید مصطفی، دانشنامه تخصصی حقوقی،
– مدنی سیدجلال الدین، حقوق بین الملل خصوصی، انتشارات احمدی، چاپ اول، ۱۳۶۹٫
– ملکم شاو، حقوق بین الملل، ترجمه وقار محمدحسین، انتشارات اطلاعات، چاپ دوم، تهران، ۱۳۷۴٫
– میرعباسی سیدباقر، حقوق بین الملل عمومی (حل اختلافات بین الملل)، نشر دادگستر، چاپ اول، جلد دوم، ۱۳۷۶٫
-نصیری، محمد، ۱۳۷۲، حقوق بین الملل خصوصی، تهران، انتشارات آگاه
-نصیری، مرتضی، ۱۳۸۳،حقوق تجارت بین الملل، تهران،انتشارات امیرکبیر
-نصیری، مرتضی، ۱۳۷۰، حقوق چندملیتی،تهران، انتشارات امیرکبیر
– نصیری، محمد؛ حقوق بین‌الملل خصوصی (او۲)، تهران، آگه، ۱۳۸۰، چاپ هشتم.
– نصیری، محمد؛ حقوق بین‌الملل خصوصی (او۲)، تهران، آگه، ۱۳۸۰، چاپ هشتم.
– ناصیف الیاس ،الشرکات التجاریه(چاپ دوم:بیروت،منشورات عویدات،۱۹۹۲ م)ج ۲٫
– رسائی نیا، ناصر؛ کلیات حقوق بازرگانی تجارت، تهران انتشارات دریچه، چاپ هشتم، مهر ۱۳۸۶٫
ب: مقالات
۱- آقا حسینی، محسن، «بررسی مواضع جمهوری اسلامی ایران و دولت آمریکا در پرونده الف/۱۸»، مجله حقوقی دفتر خدمات حقوق بین‌المللی، شماره چهارم، ۱۳۶۴٫
۲- احمدی واستانی عبدالغنی، «شرح مختصر بیانیه های الجزایر»، مجله حقوقی دفتر خدمات حقوقی بین‌المللی، شماره اول، ۱۳۷۰٫
۳- افجه ای مهرداد، «شرایط مسئولیت بین‌المللی دولت در برابر دارندگان تابعیت مضاعف»، مجله حقوقی دفتر خدمات حقوقی بین‌المللی، شماره بیستم، ۱۳۷۵٫
۴- زمانی سید قاسم «تأملی بر مسئولیت بین‌المللی سازمان‌های بین‌المللی» مجله حقوقی دفتر خدمات حقوقی بین‌المللی، شماره بیست و یکم، ۱۳۷۶٫
۵- غ لامی حسن ، «قاعده استمرار تابعیت در دعاوی بین‌المللی»، مجله حقوقی دفتر خدمات حقوقی بین‌المللی، شماره دوم، ۱۳۷۰٫
۶- فیوضی رضا، «مسئله تابعیت واقعی و مؤثر»، تحقیق شماره ۴۵۲ دفتر خدمات حقوقی بین‌المللی، ۱۳۶۳٫
۷- کاسس آنتونیو، «دارندگان تابعیت مضاعف و اخطار مهم»، ترجمه بخش تحقیقات دفتر خدمات حقوقی بین‌المللی، تحقیق شماره ۵۹۷و ۱۳۶۹٫
۸- میرعباسی سیدباقر، «بررسی اجمالی سازمان و صلاحیت دیوان بین‌المللی دادگستری لاهه»، مجله حقوقی دفتر خدمات حقوقی بین‌المللی، شماره اول، چاپ دوم، ۱۳۷۰٫
II- منابع خارجی
A. Books
۱-J.L. Brierly, The law of Nations, 6th ed, 1963. In John R.Dugard, Report to I.L.C.(2000) Doc A/CN 4/506.
۲- C.F. Amerasinghe, Local Remedies In Intemational Law, Grotius, Combridje(1990).
۳- C.H.P.Law, The Local Remedies Rule In Intemational Law (1967). in John R Dugard, Report to I.L.C. (2002) Doc A/CN 4/523.
۴- C.Joseph. Nationality and Diplomatic Protection The Commonwealth of Nations (1969)3 in John R Dugard, Report to I.L.C.(2000) Doc A/CN 4/506.
۵- D.J. Harris, Cases And Materials on Internationl Law, Sweet and Maxwell, 5 th ed,1998.
۶- D.R.Shea, the Calvo Clause: A Problem of International Law and Diplomacy (1955). in John R Dugard, Report to I.L.C. (2002) Doc A/CN 4/523/Add.1.
۷- J.B.Moore, History and Digest of International Arbitrations to Wiche The United States Has Been a Party, Vol.6. in John R Dugard, Report to I.L.C.(2002) Doc A/CN4/523.
-
- – ستودهتهرانی ، منبع پیشین،ص ۱۷۲٫ ↑
-
- – اسکینی،منبع پیشین ، ص ۱۵٫ ↑
-
- – کاشانی سید محمود ،شرکت مدنی،(تهران:نشریه دانشکده حقوق دانشگاه شهید بهشتی،دوره دوم،ش ۲، ۱۳۶۵،ص ۲۰ ) . ↑
-
- – صفری منصور،تحولات حقوق خصوصی(تهران،انتشارات دانشگاه تهران، چ ۲،۱۳۷۱ ، ص ۱۸۵٫ ↑
-
- – کاتوزیان ناصر،عقود معین؛صلح،عطایا،مشارکتها (تهران : انتشارات اقبال ، چاپ اول ، ۱۳۸۰ ، ص ۹ ) . ↑
-
- – مدنی، منبع پیشین ، ص۱۳۵ . ↑
-
- – مدنی، منبع پیشین، ص۱۲۳٫ ↑
-
- – نصیری، منبع پیشین، ص۸۰٫ ↑
-
- – نصیری، منبع پیشین، ص۸۱ . ↑
-
- – صفار محمد جواد ،شخصیت حقوقی ، تهران : نشر دانا، چاپ اول ، ۱۳۷۳ ،ص ۱۸۲- ۱۸۳٫ ↑
-
- – جعفری لنگرودی ، منبع پیشین ، ص ۹۴ : ایشان این شرکت را به سه صورت اختیاری، قهری و قانونی تقسیم کرده‌است. ↑
-
- – در اصطلاح منطقی ↑
-
- – مطابق این نظر بعضی از مصادیق شرکت در حقوق مدنی که شامل هر اشاعه می‌شود مانند؛ ماترک، خارج از این ماهیت می‌باشد. ↑
-
- – جعفری لنگرودی. مجموعه محشی از قانون مدنی. ص ۸۸۳؛ ماده ۱۶۹۸ طرح اصلاح قانون مدنی ایشان. ↑
-
-
- -ستوده تهرانی، منبع پیشین ، ص ۱۹۳ ؛ برای نقد تعریف ایشان رجوع کنید: اسکینی، منبع پیشین ، ص ۱۵٫ ↑
-
-
- – صقری ، منبع پیشین ، ص ۱۹۱ . ↑
-
- – اسکینی ، منبع پیشین ، ص ۱۶٫ ↑
-
- – همان ، ص ۱۷٫ ↑
-
- – اگر ایشان رابطه قراردادی را جنس شرکت تجارتی عنوان می‌کرد با ایراد مذکور مواجه نبود. ↑
-
- – این در حالی است که ایشان در چند صفحه بعد همکاری دو یا چند نفر را از عناصر تشکیل دهنده شرکت دانسته‌اند: همان کتاب. ص ۱۸٫ ↑
