نتایج نشان می­دهد که میانگین آماری شاخص­ های منطقه نسبت به دنیا کمتر است ولی به لحاظ آماری تفاوت معنی­داری با یکدیگر ندارد (اگر pr>0/05 معنی دار است).
فصل پنجم
نتیجه ­گیری و پیشنهادها
۵-۱- کاربری اراضی قبل از حفاظت
مطالعات نشان می­دهد از ۴ فن­آوری ارزیابی شده در حوزه­ آبخیز لپویی در حدود ۷۸ درصد قبل از اجرای کاربری اراضی مرتع فقیر، ۱۵ درصد کاربری اراضی مرتع متوسط، ۵ درصد مرتع با پوشش خوب و ۲ درصد کاربری اراضی جنگل (جنگل تنک) می­باشد. در حالی که در دیگر نقاط دنیا مطالعات نشان می­دهد که ۶۲ درصد قبل از اقدامات اراضی زراعی، زمین­های مخلوط ۷ درصد، مراتع ۱۴ درصد، جنگل ۵ درصد و سایر ۱۲ درصد می باشد (نمودارهای ۵-۱ و ۵-۲).
نمودار ۵-۱- کاربری اراضی قبل از حفاظت در حوزه­ آبخیز لپویی
نمودار ۵-۲- کاربری اراضی قبل از حفاظت در دیگر نقاط دنیا
۵-۲- کاربری اراضی بعد از حفاظت
مطالعات انجام گرفته در مورد کاربری اراضی بعد از اقدامات حفاظت آب و خاک نشان می­دهد که از ۴ فن­آوری مورد ارزیابی در حوزه­ آبخیز لپویی بعد از اقدامات، کاربری اراضی مرتع با پوشش خوب، (در حدود ۱۵ درصد) کاربری اراضی جنگل (در حدود ۱۰ درصد) کاربری اراضی مرتع فقیر (در حدود ۴۴ درصد) کاربری اراضی مرتع متوسط (در حدود ۳۱ درصد). بررسی­ها نشان می­دهد که در حوزه­ ­آبخیز لپویی از ۴ اقدام حفاظتی ۳ فن­آوری به طور مستقیم باعث تغییر کاربری اراضی از مراتع فقیر به مرتع و باغ­های بادام است.
از مقایسه­ نمودار کاربری اراضی قبل از حفاظت با نمودار کاربری اراضی بعد از حفاظت در دیگر نقاط دنیا متوجه می­شویم که زمین­های زراعی از ۶۲ درصد به ۵۹ درصد کاهش یافته­اند. مراتع از ۱۴ درصد به ۱۰ درصد کاهش و اراضی جنگلی از ۵ درصد به ۲ درصد کاهش یافته­اند. اما اراضی ترکیبی از ۷ درصد به ۲۹ درصد افزایش یافته است. همچنین این که ۲۱ درصد از اراضی زراعی به فن­آوری تراس/ سکو، ۱۲ درصد به کشاورزی حفاظتی ۷ درصد پوشش گیاهی و ۷ درصد به فن­آوری­های جمع‌ آوری آب اختصاص داده شده است (نمودارهای ۵-۳ و ۵-۴).
نمودار ۵-۳- کاربری اراضی بعد از حفاظت در حوزه­ آبخیز لپویی
نمودار ۵-۴- کاربری اراضی بعد از حفاظت در دیگر نقاط دنیا
۵-۳- نوع تخریب
با بازدید از منطقه و مشاهده آثار فرسایش آبی و لختی خاک (فاقد پوشش حفاظتی) و جمع­بندی پرسش­نامه­ های تکمیلی توسط کارشناسان تعاونی لپویی نمودار ۵-۵ نوع تخریب و اهمیت انواع تخریب را در حوضه­ی مطالعه را نشان می­دهد. که در نهال­کاری بادام تخریب گیاهی ۵ درصد و در کپه­کاری تخریب گیاهی ۴۴/۰ درصد، و در مدیریت و قرق تحریب گیاهی ۹/۵ درصد می­باشد که مجموع تخریب گیاهی در منطقه معادل ۳/۱۱ درصد می­باشد. با احداث بند خاکی تخریب آب معادل ۸ درصد و فرسایش آبی معادل ۶/۶۵ درصد، تخریب شیمیایی ۵ درصد، و تخریب فیزیکی ۱۱ درصد می­باشد. مطالعات انجام گرفته در حوزه­ آبخیز لپویی و در دیگر نقاط دنیا توسط برنامه­ی WOCAT نشان می­دهد که رایج­ترین نوع تخریب در جهان فرسایش آبی می­باشد. که علت آن را می­توان دخالت نادرست انسان در منابع آب و خاک دانست. نمودارهای ۵-۵ و ۵-۶ نوع تخریب و اهمیت انواع تخریب را در حوزه­ مورد مطالعه و در دیگر نقاط دنیا نشان می­دهد.
نمودار ۵-۵- انواع تخریب در حوزه­ آبخیز لپویی
نمودار ۵-۶- نوع تخریب در دیگر نقاط دنیا
۵-۴- مراحل مداخله
در حوزه­ آبخیز لپویی اکثراً اقدامات حفاظتی در مرحله­ احیا قرار گرفته یعنی زمانی که زمین کاملاً تخریب یافته است و دیگر امکان استفاده از آن میسر نمی ­باشد و زمین غیر قابل بهره ­برداری می­باشد و برای باز گرداندن آن به اقدامات سنگین سازه­ای و گیاهی و مدیریتی نیاز بوده و به مدت و هزینه­ بالایی برای مقابله نیاز است. در قسمت­ های از حوضه خصوصا در دامنه­ها که پوشش گیاهی متوسط دارد اقدامات حفاظتی در مرحله­ پیشگیری قرار گرفته است. در قسمت­ های از حوضه در دامنه­ها و دشت­ها که پوشش گیاهی فقیری دارد اقدامات حفاظتی در مرحله­ کنترل قرار گرفته و در قسمت­ های از حوضه که فاقد پوشش حفاظتی است. در مرحله­ احیاء می­باشد. این در حالی است که در ۴۲ مورد مطالعه توسط لینیگر در دیگر نقاط دنیا در حدود ۳۱ درصد از اقدامات در مرحله­ احیا و ۱۷ درصد در مرحله­ پیشگیری، و ۵۲ درصد در مرحله­ کنترل انجام گرفته است (نمودارهای ۵-۷ و ۵-۸).
(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت nefo.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))

نمودار ۵-۷- مراحل مداخله در حوزه­ آبخیز لپویی
نمودار ۵-۸- مراحل مداخله در دیگر نقاط دنیا
۵-۵- محیط طبیعی
۵-۵-۱- نوع اقلیم
برای طبقه ­بندی اقلیم از طبقه ­بندی اقلیمی WOCAT استفاده شده است. منطقه­ آب و هوایی را با توجه به شرایط زیر به چهار اقلیم خشک، نیمه خشک، مرطوب، و نیمه­مرطوب تقسیم کرده است.
نتایج مطالعات لینیگر (۲۰۰۶) نمودار ۵-۱۰ نشان می­دهد که از ۵ فن­آوری موجود در گروه کشاورزی حفاظتی ۱ مورد در منطقه­ مرطوب، ۱ مورد در منطقه­ نیمه مرطوب، ۲ مورد در منطقه­ نیمه­خشک، و ۱ مورد در منطقه­ خشک به کار برده شده است. تراس­ها /سکوها بیشتر در منطقه­ مرطوب و نیمه­خشک اجرا و فن­آوری­های تلفیق زراعت با جنگل و پوشش گیاهی، در مناطق مرطوب و نیمه­مرطوب اجرا شده است.
ارتفاع: در مطالعات انجام گرفته توسط لینیگر (۲۰۰۶) دو طبقه­ی ارتفاعی ۴۲ نمونه مورد مطالعه را پوشش می­دهد. طبقه­ی a: ارتفاعات پایین­تر از ۵۰۰ متر. طبقه­ی b: بین ۱۰۰۰ تا ۲۰۰۰ متر. در نواحی گرمسیری و نیمه­گرمسیری، مناطق c: بین ۱۰۰۰ تا ۲۰۰۰ متر اغلب به دلیل دما و باران کافی مناسب برای کشاورزی می­باشد، و در مناطق بالای ۲۰۰۰ متر تنها خندق­ها، تراس­ها/سکوها و موارد مربوط به مدیرت مراتع و نشان داده شده است. با افزایش ارتفاع تأثیرات پتانسیل تخریب زمین بر روی نواحی پایین­دست افزایش و حفاظت آب و خاک می ­تواند در اثرات خارج از منطقه در پایین­دست مورد توجه قرار گیرد.
­­
نمودار ۵-۹- طبقه ­بندی اقلیمی اقدامات انجام گرفته در حوزه­ آبخیز لپویی به روش WOCAT
نمودار ۵-۱۰- طبقه ­بندی اقلیمی اقدامات حفاظت آب و خاک در دیگر نقاط دنیا با روش WOCAT
در مطالعات انجام گرفته در حوزه­ آبخیز لپویی۴ فن­آوری نهال­کاری بادام، فن­آوری بند خاکی، کپه­کاری و مدیریت مراتع در ارتفاع ۲۰۰۰-۱۵۰۰ به اجرا در آمده است.
۵-۵-۲- شیب
مطالعات انجام گرفته در حوزه­ آبخیز لپویی نشان می­دهد که نهال­کاری بادام و مدیریت مراتع در شیب‌های ۳۰-۸ درصد (تپه­ای)، بند خاکی در شیب ۵-۲ درصد (ملایم)، کپه­کاری در شیب ۲۵-۸ درصد (متوسط) به اجرا در آمده است ( نمودار ۵-۱۱).
نمودار ۵-۱۱- وضعیت شیب در حوزه­ آبخیز لپویی
فن­آوری­های حفاظت آب و خاک در دیگر نقاط دنیا این که در چه شیب­هایی بیشتر به کار برده شده است در نمودار ۵-۱۲ نشان داده شده است.
نمودار ۵-۱۲- وضعیت شیب در دیگر نقاط دنیا
۵-۵-۳- مواد آلی خاک
ماده­ آلی خاک بر خصوصیات فیزیکی، شیمیایی و بیولوژیکی خاک تأثیر گذاشته و در واقع مربوط به حاصلخیزی خاک است. در بررسی­های انجام گرفته توسط لینیگر (۲۰۰۶) در حدود نیمی از نمونه­های مورد مطالعه ۲۳/۴۲ در طبقه ­بندی ۱> درصد در حالی که تقریباً بقیه­ی موارد در طبقه ­بندی متوسط یا بین ۳-۱ درصد قرار گرفته است. در حوزه­ آبخیز لپویی از ۴ فن­آوری، نهال­کاری بادام در خاک­های ۳-۱ درصد، و کپه­کاری و مدیریت مراتع در خاک­های با مواد آلی ۱ درصد، بند خاکی در خاک های با مواد آلی ۱> درصد قرار گرفته است با توجه به دو نمودار مواد آلی خاک می­توان به این نتیجه رسید که اکثر فن­آوری­ها در مناطق با خاک­های ۱ درصد و ۱> درصد ماده­ آلی اجرا شده ­اند. دلیل این امر را می­توان فرسایش و شسته شدن خاک توسط آب دانست (نمودار ۵-۱۳ و ۵-۱۴).
نمودار ۵-۱۳- مواد آلی در حوزه­ آبخیز لپویی
گروه ­های فن­آوری حفاظت آب و خاک
نمودار ۵-۱۴- مواد آلی در دیگر نقاط دنیا
۵-۶- محیط انسانی (وضعیت معیشت)
۵-۶-۱- جهات تولید
بررسی­های صورت گرفته در منطقه­ مورد مطالعه نشان می­دهد که جهت بازاری تولید از جنگل و مراتع، نهال­کاری بادام و مدیریت و اقدام جمع­آوری به صورت تجاری- معیشتی و کپه­کاری معیشتی (نمودار ۵-۱۵) است. در دیگر نقاط دنیا از ۴۲ نمونه­ مورد مطالعه، ۱۲ نمونه­ مطالعه شده جهت تولیدی تجاری، ۱۷ نمونه تجاری- معیشتی، و ۱۳ نمونه جهت تولید معیشتی داشته اند (نمودار ۵-۱۶).
نمودار ۵-۱۵- جهات تولید در حوزه­ آبخیز لپویی
گروه‌های فن‌آوری حفاظت آب و خاک
نمودار ۵-۱۶- جهات تولید در دیگر نقاط دنیا
۵-۶-۲ تولیدات
۵-۶-۲-۱- تولید علوفه
نمودار ۵-۱۸ تأثیر اقدامات حفاظت آب و خاک را بر چگونگی افزایش تولید علوفه در دیگر نقاط دنیا نشان می­دهد. در میان ۹ گروه فن­آوری­های حفاظت آب و خاک، اغلب شاهد حداکثر افزایش (یا حداقل متوسط) در تولید محصول، علوفه، و چوب می­باشیم.