اطفال و نوجوانان بزهکار مخصوصاً در شهرهای بندری و سیاحتی که افراد به قصد گشت و گذار و یا توقف چند ساعته به آن سفر می‌کنند این کودکان با بهره گرفتن از ترفندهای مختلف اقدام به جیب بری این مسافران می‌کنند و آن ها نیز که باید به اجبار به راه خود ادامه دهند و به مقصد مورد نظر خود برسند از این رو به ناچار نمی توانند شکایت کنند و وقت خود را در آن شهر بگذرانند به خاطر همین به راه خود ادامه می‌دهند.

قابل ذکر است که متأسفانه قطع نظر از تعداد اطفال و نوجوانان معتاد که ‌به این جرم آلوده می‌شوند در سال‌های اخیر در ترکیه به علت تضعیف علقه های خانوادگی کودکانی که از کانون خانواده رها شده اند و الزاماًً به علت فقدان امکانات رفاهی و آموزشی و امکانات اجتماعی دست ‌به این کار می آلایند. این جرم بسیار نزدیک به سرقت می‌باشد و امکان این اشتباه وجود دارد که کودکان دستگیر شده به جرم سرقت مجازات شوند در تحقیقات به عمل آمده در ترکیه ‌به این نتیجه رسیدند که کودکانی که توانایی انجام کار مفید و یا حرفه هایی که برای جامعه مفید است را دارند ولی به جیب بری روی می آورند به تدریج توان و قدرت روحی و اجتماعی خود را از دست داده و جیب بر حرفه ای و بالعادت می‌گردند و از طرفی درآمد نسبتاً خوب آن با توجه به فرهنگ جیب بر پروری برخی افراد باعث می شود که دوستان و همسالان کودک نیز به سوی او کشیده شوند و مرتکب این جرم گردند . در نهایت گسترش فرهنگ جیب بری ضمن آنکه موجب خنثی شدن توان و خلاقیت فردی و اجتماعی شده و کودک را از داشتن زندگی سالم و آینده مطمئن محروم می‌کند بلکه او را دچار گمراهی و نهایتاًً زندانی شدن می‌کند. این جرم را بیشتر گروه سنی ۱۸-۱۵ سال مرتکب می‌شوند و متوسط کسانی که مرتکب این جرم می‌شوند سن ۱۶ سال را دارند در بررسی کودکانی که در سال‌های ۲۰۰۶ تا ۲۰۱۰ به دایره کودکان پلیس امنیت استانبول آمده بودند مشخص شد که از تعداد ۳۶۹۰ کودک بزهکار ۸۱% پسر و ۱۷% دختر بوده اند کودکانی که در ترکیه مرتکب جرم جیب بری شده بودند اکثراً کودکانی هستند که در خارج از استانبول به دنیا آمده بودند در تحقیقات به عمل آمده نشان می‌دهد که بیشترین مقدار جرم را فارغ التحصیلان دوره ی ابتدایی مرتکب شده اند و نکته قابل ذکر این است که درصد کمی نیز خواندن و نوشتن می دانند. اطفال و نوجوانان بزهکار در ترکیه این جرم را بیشتر در اماکن شلوغ و پر ازدحام مثل استادیوم ها، سینماها، ایستگاه های مترو، بازارها و صف های اتوبوس مرتکب می‌شوند.

۲-۵-۳-۶-جرایم همراه با خشونت

مطمئناً با توجه به آمارها این قضیه ثابت می شود که غیر از جرایم خشونت آمیز که به علت جرم انگاری حائز توصیف جزایی می‌باشند بخش بسیار گسترده ای از خشونت های ارتکاب یافته از سوی اطفال و نوجوانان در فعالیت‌های ورزشی و روابط آنان وجود دارد که اگر با بزهکاری پنهان آنان حساب گردد بدون شک رتبه اول را در میان جرایم اطفال و نوجوانان در ترکیه را به خود اختصاص خواهد داد.

با نگاهی به انواع این نوع افعالی که از سوی کودکان انجام می‌گیرد مانند فحاشی، توهین، تحقیر، ایذا و اذیت و درگیریهای فردی و دسته جمعی مواجه می‌شوند اما از نظر قانون جزای ترکیه آن دسته از افعالی را می‌توانیم جرم بشناسیم که در قانون به آن ها اشاره شده و برای آن ها مجازات مقرر شده باشد این جرایم که اکثراً به صورت ضرب و جرح های گروهی و خیابانی نمود پیدا می‌کند بدون توجه به سن مسئولیت کیفری مرتکب از شروع سنین ۵ سالگی قابل تصور می‌باشد و هم زمان با دوران بلوغ و بحران‌ها و چالش های ناشی از آن به اوج خود می‌رسد و اکثراً این جرایم در میان پسران بیشتر از دختران می‌باشد ولی قابل ذکر است که این گفته بدان معنا نیست که در میان دختران وجود ندارد در میان کودکان شهرنشین ارتکاب این جرم بیشتر از کودکان روستا نشین می‌باشد همچنین دامنه ی صعودی ارتکاب این جرم در بین اطفال و نوجوانان در ۱۸ سالگی به اوج خود می‌رسد و بعد از گذشت این سنین سیر نزولی به خود می‌گیرد زیرا در این سن معمولاً فعالیت‌های اجتماعی آن ها شروع می شود و دیگر موقعیت ارتکاب این جرایم کمتر می شود. بیشتر این جرایم اکثراً در خیابان‌ها و محیط های آموزشی میان اطفال و نوجوانان شایع است. مهمترین نقش را در ایجاد این نوع واکنش در مقابل کودکان دیگر دوستان بازی می‌کنند زیرا با ایجاد گروه هایی با هم به زد و خورد با یکدیگر می پردازند که موجب دستگیری آن ها توسط پلیس مخصوص اطفال می شود (Dr.remzi oto,2002,P159).

بررسی های جرم شناسی نشان می‌دهد که هر معلولی علتی دارد و هیچ چیز به خودی خود به وجود نمی آید ‌بنابرین‏ هر جرمی هم دارای علت های سازنده ای است که، بر افراد جامعه اثر می‌گذارد و آنان را به سوی ناسازگاری و ناهنجاری سوق می‌دهد. پیامد این سوق دادن ها به ارتکاب بزه است و کسی که مرتکب بزه می شود بزهکار نام دارد برای یادآوری بزهکاری مجموعه ای از جرم ها است که در یک زمان و مکان معین به وقوع می پیوندند. در واقع بزهکاری شناخت عامل هایی است که، جرم ایجاد می‌کند یا به عبارت دیگر مطالعه این پدیده مورد بررسی قرار می‌گیرد. در حقیقت کلیه پدیده‌های اقتصادی، فرهنگی، بهداشتی، سیاسی، مذهبی، خانوادگی و مانند آن ها را در جامعه شامل می شود. از دیرباز بررسی علل و عوامل بزهکاری اطفال و نوجوانان یکی از مهمترین مطالعات دانشمندان بوده است که اکنون به بررسی این عوامل در ایران می پردازیم (قلی بیگیان، معصومه، ۱۳۸۶، ص۱۰).

۲-۶- عوامل بزهکاری اطفال در ترکیه

کشف دلایل ارتکاب جرم در کودکان یکی از اساسی ترین کوشش های جامعه شناسان و جرم شناسان است. این وظیفه آنان از چندین جهت برخوردار است. از این نظر علاوه بر دیگر مشکلات، دو عنصر اساسی نزدیک به هم را شامل می شود یکی از عناصر مقادیر و نوع جرایمی است که از جامعه انتظار ارتکاب آن ها را داریم و دیگری دوره های مرتبط با قالب های رفتار مجرمانه است در رابطه با علل و عوامل بزهکاری اطفال و نوجوانان در ترکیه تحقیقات متعددی به عمل آمده است و حاصل این تلاش ها که در رابطه با دلایل بزهکاری در اطفال ونوجوانان صورت گرفته را می توان در سه دسته تقسیم ­بندی کرد: بیولوژیکی، روانی، اجتماعی.