افزایش فعالیت
۲-۵-۵-زمان ماند هیدرولیکی و زمان ماند جامدات:
زمان ماند هیدرولیکی که به خصوصیات فاضلاب و شرایط محیطی بستگی دارد، باید بهاندازه کافی طولانی باشد تا به متابولیسم باکتری های بیهوازی اجازه دهد. راکتورها با رشد چسبیده، زمان ماند هیدرولیکی کمتری نسبت به رشد معلق دارند[۲۴].
۲-۵-۶-مواد سمی:
تعداد زیادی از مواد سمی اعم از آلی و معدنی عامل شکستهای معمول در تصفیه بیهوازی هستند. با اینحال، در صورتیکه میکروارگانیسمهای بیهوازی با داشتن SRT طولانی، با فاضلاب سمی تطابق پیدا کنند، اثر سمیت کمتری خواهند داشت. ممانعت از متانزائی عموماً با کاهش تولید متان و افزایش غلظت اسیدهای فرار همراه است[۳۳]. برخی از مواد سمی در زیر بررسی بیشتری میشوند:
الف- اکسیژن:
مقدار بسیار کم اکسیژن روی باکتری های مولد متان تأثیر منفی می گذارد بنابراین تصفیه به صورت بیهوازی انجام میگیرد. مقداری از اکسیژن محلول در پساب ورودی توسط باکتری های تولیدکننده اتانل مصرف شده و در شرایط بیهوازی اتانل به اسیداستیک تبدیل می شود[۲۶].
( اینجا فقط تکه ای از متن فایل پایان نامه درج شده است. برای خرید متن کامل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. )
ب- آمونیاک:
آمونیاک غیریونی برای باکتری های متانساز کاملاً سمی میباشد. با این حال، از آنجائیکه تولید آمونیاک غیریونی وابسته به pH بوده و بیشتر در pH های بالا تشکیل می شود، سمیت کمتری در pH خنثی مشاهده می شود. آمونیاک یک بازدارنده برای باکتری های متانساز در محدوده mg/lit 3000-1500 میباشد که سمیت به وجود آمده در اثر افزایش آن با افزایش زمان ماند کاهش مییابد. بهترین کنترل سمیت آمونیاک، کاهش غلظت N فاضلاب از طریق رقیقسازی میباشد[۲۶] .
جدول ۲-۶: اثرات غلظتهای مختلف آمونیاک در فاضلاب ورودی[۲۷]
اثر
ازت موجود در آمونیاک mg/lit
مزیت
۲۰۰ – ۵۰
اثر مخالفی ندارد
۱۰۰۰ - ۲۰۰
در ۵/۷ < pH ممانعتکننده است
۳۰۰۰ – ۱۵۰۰
سمی
۳۰۰۰ <
ج- اسیدهای چرب با زنجیره بلند:
اسیدهای چرب با زنجیره بلند مانند کاپریلیک از فعالیت باکتری های متانساز جلوگیری می کند[۳۳].
د- فلزات سنگین:
فلزات سنگین مانندCu+2 ، Zn+2 ، Cd+2 ، Ni+2 وPb+2 در فاضلابها بهعنوان بازدارنده مطرح میشوند. سمیت فلزات بعد از واکنش با سولفید هیدروژن و تشکیل رسوبهای فلزی نامحلول، کاهش مییابد. با این حال، برخی فلزات مانند Ni،Co ، Mo در غلظتهای بسیار کم ممکن است باعث تحریک باکتری های متانساز شوند[۲۱]
ه- سولفید:
از آنجائیکه سولفید هیدروژن غیریونی از بین غشاء سلولی سریعتر از نوع یونی نفوذ می کند، سمیت سولفید بستگی به pH (غلظت هیدروژن آزاد و سولفید) دارد. برای مثال، pH کمتر از ۵/۶ سمیت را افزایش میدهد در حالیکه حضور آهن بهعلت رسوب سولفید آهن میزان سمیت را کاهش میدهد.
سولفیدها برای باکتری های متانساز در محدوده متجاوز از mg/lit 200-150 سمی میباشد. از لحاظ تئوری mg/lit 600 سولفات، mg/lit 200 سولفید تولید می کند[۲۷].
جدول ۲-۷: غلظت مواد محرک و بازدارنده در پساب[۲۷]
مواد
غلظت محرک mg/lit
غلظت بازدارنده mg/lit
